آموزش مهارت های زندگی به دانش آموزان

در دنیای پرچالش امروز، تنها دانستن دروس مدرسه برای موفقیت فرزندان کافی نیست. کودکان و نوجوانان بیش از هر زمان دیگری نیاز دارند تا بیاموزند چگونه احساسات خود را بشناسند، تصمیم‌های درست بگیرند، با دیگران ارتباط مؤثر برقرار کنند و در برابر فشارها و استرس‌ها تاب‌آور باشند. این مهارت‌ها که با عنوان مهارت‌های زندگی شناخته می‌شوند، پایه و اساس رشد شخصیتی، اجتماعی و روانی هر کودک هستند.
خانواده و مدرسه هر دو نقشی حیاتی در آموزش این مهارت‌ها دارند؛ زیرا اگر این توانایی‌ها در دوران کودکی و نوجوانی تقویت شوند، فرزندان ما در آینده افرادی مسئول، مستقل و شاد خواهند بود. در این مقاله با مهم‌ترین مهارت‌های زندگی، روش‌های آموزش آن به کودکان و نقش خانواده در شکل‌گیری آن‌ها آشنا می‌شوید.

جدول مهارت‌های زندگی و تأثیر آن‌ها بر رشد کودک

به نقل از سایت nalandaschool.org درباره مهارت های زندگی:

No matter the field of study a student chooses, several types of life skills are crucial in equipping them for success outside the classroom. Such abilities include making smart choices, building healthy relationships, thinking creatively and critically to solve problems, communicating effectively, empathizing with others, and managing stress or failure effectively – these abilities give children autonomy over their lives while equipping them to overcome challenges in a constructive manner.

فرقی نمی‌کند دانش‌آموز چه رشته‌ای را برای تحصیل انتخاب کند؛ چند نوع از مهارت‌های زندگی برای موفقیت او در بیرون از محیط کلاس کاملاً حیاتی هستند. این مهارت‌ها شامل تصمیم‌گیری هوشمندانه، ایجاد روابط سالم، تفکر خلاق و نقادانه برای حل مسئله، برقراری ارتباط مؤثر، همدلی با دیگران، و مدیریت درست استرس یا شکست می‌شوند.
چنین توانایی‌هایی به کودکان کمک می‌کند تا کنترل بیشتری بر زندگی خود داشته باشند و در مواجهه با چالش‌ها، رفتاری سازنده و آگاهانه از خود نشان دهند.

اهمیت فراگیری مهارت‌های زندگی برای دانش‌آموزان

در جهان امروز، تنها دانستن دروس مدرسه کافی نیست. آموزش مهارت‌های زندگی از ضروری‌ترین نیازهایی است که خانواده و مدرسه باید به آن توجه کنند. مهارت‌های زندگی مجموعه‌ای از توانایی‌هاست که به کودکان و نوجوانان کمک می‌کند با چالش‌های روزمره، فشارهای روانی و تعاملات اجتماعی، آگاهانه و سالم مواجه شوند. دانش‌آموزانی که این مهارت‌ها را می‌آموزند، در مدرسه موفق‌تر عمل می‌کنند، روابط دوستانه‌تری دارند و از نظر هیجانی و روانی برای حل مسئله آماده‌ترند. به طور قطع آموزش بهترین مهارت ها برای یادگیری در زندگیی می تواند کودکان و دانش آموزان را برای آینده آماده نماید.

چرا تقویت مهارت‌های فردی و اجتماعی مهم است؟

زیرا این مهارت‌ها زیربنای موفقیت آینده را می‌سازند. کودکانی که از سنین پایین تمرین‌هایی مانند تصمیم‌گیری آگاهانه، مدیریت احساسات، کنترل خشم، همدلی و حل مسئله را تجربه می‌کنند، در بزرگسالی افرادی مستقل‌تر، مسئول‌تر و موفق‌تر خواهند بود.

چگونه این مهارت‌ها را آموزش دهیم؟

با روش‌های ساده اما هدفمند: بازی‌های گروهی، تمرین‌های عملی، کارگاه‌های کوتاه، گفت‌وگوهای هدایت‌شده و الگوسازی رفتارهای مثبت در کلاس و خانه. تداوم این تمرین‌ها باعث می‌شود کودک این توانایی‌ها را به‌صورت کاربردی در زندگی روزمره به کار بگیرد.

مهارت‌های ده‌گانه زندگی؛ پایه‌های رشد شخصیتی و موفقیت دانش‌آموزان

مهارت‌های دهگانه زندگی عبارت است از:

1. مهارت حل مساله؛ نگاه به مشکلات به عنوان یه فرصت

• علی رغم تغییرات گسترده‌ای که به مرور زمان در فرهنگ و شیوه زندگی انسان‌ها پدید آمده است، بسیاری از افراد در مواجهه با مشکلات و تناقضات ناتوان و آسیب‌پذیر هستند. آنان نمی‌توانند از دل هر تضاد و مشکل به راه‌حل برسند و به آن به چشم یک فرصت جدید برای پیشرفت نگاه کنند. لذا مشکلات بدون هیچ راه‌حلی تلنبار می‌شوند و علاوه بر کاهش اعتماد به نفس در فرد، موجب افزایش فشار روحی و مشکلات جسمی نیز می‌گردد. برخی ترجیح می‌دهند از راه‌حل‌های هیجانی و احساسی استفاده کنند که اکثر اوقات نتیجه مطلوبی ندارد. برخی نیز برای فرار از مشکلات و نادیده گرفتن آن به مصرف مواد مخدر و روان‌گردان پناه می‌برند.

2. مهارت خودآگاهی؛ شناخت خصوصیات شخصی و کنترل آن

• داشتن مهارت خودآگاهی به این معناست که فرد به خوبی خود را می‌شناسد. او می‌داند که در چه وضعیتی به سر می‌برد و چه نقاط قوت و ضعفی دارد. فردی که مهارت خودآگاهی بالایی دارد از توانایی‌های خود، استعداد‌ها و ویژگی‌های مثبت و منفی خود به خوبی باخبر است و برای بهتر شدن خود تلاش می‌کند. با داشتن توانایی خودآگاهی شما می‌توانید در حین مواجهه با مشکلات پیش آمده، افکار ناخودآگاه و خودکار خود را که به صورت گفتگوی درونی در شما فعال می‌شود مدیریت کرده و از رشد افکار منفی و کاهش اعتماد به نفس جلوگیری کنید.

3. همدلی؛ درک کردن احساس دیگران

• یکی دیگر از مهارت های زندگی همدلی است. همدلی به معنای توجه داشتن به احساسات و نظر دیگران است و افراد همدل با شناخت واکنش‌های عاطفی که از دیگران می‌بینند سعی می‌کنند عکس‌العمل عاطفی مناسبی از خود بروز دهند. لذا همدلی به دو بعد شناختی ( شناسایی و درک حالات دیگران و حدس زدن دیدگاه او ) و عاطفی ( نشان دادن واکنش عاطفی مناسب و هماهنگ با شرایط درک شده) تقسیم می‌شود.
  هر فرد خودآگاهی که تمام نقاط قوت و ضعف خود را می‌شناسد با استفاده از مهارت همدلی می‌تواند به دیگران نیز از زاویه دید خود نگاه کند و او را با تمام نقاط مثبت و منفی که دارد بپذیرد و به آن احترام بگذارد.

4. روابط بین فردی، تعامل و گفتگو با دیگران

• انسان به صورت ذاتی فردی اجتماعی است و نیاز دارد که با دیگران در تعامل باشد. برقراری ارتباط با دیگران باعث می‌شود که فرد نیاز به مهارت‌هایی نظیر همدلی و روابط بین فردی پیدا کند. برقراری ارتباط با دیگران بسیاری از نازهای انسان را برطرف می‌کند و نشان‌دهنده سلامت روانی فرد است.
  مهارت روابط فردی به دوبخش کلامی و غیرکلامی قسیم می‌شود و در شروع رابطه، ادامه رابطه و سازگاری با دیگران به کار می‌آید. دانش‌آموزانی که این مهارت را به خوبی فرا گرفته‌اند و از آن استفاده می‌کنند به طور معمول دانش‌آموزانی با اعتماد به نفس و اجتماعی هستند که عموما رفتار سازگارانه و بدون خشونت از خود نشان می‌دهند.

5. ارتباط موثر

• یکی دیگر از مهارت های زندگی که سازمان جهانی بهداشت برای کودکان لازم می‌داند، داشتن ارتباط موثر است. داشتن مهارت ارتباط موثر به افراد کمک می‌کند که صحبت کردن، ابراز وجود و بیان کردن عقاید و نظرات به راحتی انجام شود و رابطه سالم و موثری با دیگر افراد جامعه برقرار گردد. فردی که توانایی برقراری ارتباط موثر دارد در درخواست کمک و راهنمایی گرفتن از دیگران مشکلی ندارد و به راحتی می‌تواند احساسات و هیجانات خود را نشان دهد.

6. مقابله با استرس، واکنش بدن به شرایط ناخواسته و مشکل

• استرس واکنش طبیعی بدن در هنگام رویارویی با موقعیت‌های سخت و ناگهانی در زندگی است. ترشح بیش از حد هورمون کورتیزول از غده آدرنال باعث افزایش انرژی بدن و هوشیاری مغز جهت داشتن عکس‌العمل بهتر در مقابل شرایط پیش آمده می‌شود. با این حال داشتن استرس طولانی مدت و ترشح بیش از حد هورمون کورتیزول می‌تواند آسیب زیادی به روح و جسم انسان وارد کند. لذا سازمان بهداشتی جهانی و یونیسف، داشتن مهارت مقابله با استرس را برای تمامی کودکان امری لازم و حیاتی می‌داند.

7. مدیریت هیجان؛ مدیریت احساسات مثبت و منفی

• هیجان به احساسات درونی گفته می‌شود که می‌تواند بر رفتار و نحوه تصمیم‌گیری و حل مساله فرد تاثیر بگذارد. هیجانات به دو دسته مثبت و منفی تقسیم می‌شوند و هریک کارکردهای متفاوتی را برای فرد رقم می‌زنند. مدیریت و کنترل هیجانات منفی اعم از ترس، خشم و فقدان می‌تواند در ارتباط موثر و کسب آرامش و سلامت روان بسیار مفید واقع شود. مدیریت هیجان به افراد کمک می‌کند تا همدلی بیشتری داشته باشند و ارتباط موثری را با دیگران تجربه کنند.

8. تصمیم‌گیری، انتخاب از بین چند گزینه

• تصمیم‌گیری یکی از مهم‌ترین مهارت های زندگی است که هر فردی باید در آن تبحر داشته باشد. تمامی انسان‌ها با استفاده از مهارت تصمیم‌گیری سرنوشت خود را رقم می‌زنند چرا که تصمیم اشتباه می‌تواند چندین جنبه از زندگی تصمیم‌گیرنده را تحت شعاع قرار بدهد. در هنگام تصمیم‌گیری فرد با شرایطی مواجه می‌شود که برای آن چندین جواب مختلف وجود دارد و انتخاب بهترین و کارآمدترین گزینه نیازمند درایت، شهامت و جسارت است. مواردی مانند شتاب، ترس از تغییر و شکست، تعصب و توجه بیش از حد به موانع از مهم‌ترین عوامل بازدارند در تصمیم‌گیری هستند.

9. تفکر خلاق؛ مهارت اندیشیدن به گونه‌ای دیگر

• یکی از موثرترین مهارت ‌های زندگی برای تصمیم‌گیری درست، تفکر خلاق است. تفکر خلاق نوعی مهارت ذهنی است که در آن فرد به بازسازی واقعیت به نحوی منحصر به فرد می‌پردازد. در این فرآیند بین تجربیات و اتفاقات گذشته و حال ارتباط جدید ایجاد شده و راه‌حل و گزینه‌های بهتری به فرد الهام می‌شود. این نوع از تفکر افراد را به دیدن شرایط و موقعیت‌ها به شیوه‌ای جدید و انعطاف‌پذیری بیشتر در برابر محدودیت‌ها و سنت‌ها تجهیز می‌کند.

10. تفکر نقادانه، اندیشیدن همراه با مسئولیت و استدلال

• یکی دیگر از مهارت ‌های زندگی که هر انسانی باید در آن تبحر داشته باشد تفکر نقادانه است. این تفکر به صورت ذاتی در درون ما وجود ندارد و با تمرین و تکرار در وجود ما نهادینه می‌شود. این نوع از تفکر که جهت ارزیابی مسائل استفاده می‌شود با بررسی داده‌ها و اطلاعات به قضاوت می‌نشیند. گوش کردن به نقطه نظرات دیگران، انعطاف‌پذیری و مشورت با افراد متخصص از مهم‌ترین اقداماتی است که در این نوع تفکر انجام می‌شود.

مهارت‌های اصلی در برنامه آموزش مهارت‌های زندگی

برنامه آموزش مهارت‌های زندگی شامل مجموعه‌ای از توانایی‌های بنیادی است که رشد شخصیتی، اجتماعی و هیجانی دانش‌آموزان را شکل می‌دهد. این مهارت‌ها به فرد کمک می‌کنند تا خود را بهتر بشناسد، تصمیم‌های آگاهانه بگیرد و روابط سالم‌تری با دیگران برقرار کند. مهم‌ترین این مهارت‌ها عبارت‌اند از:

خودآگاهی: شناخت ویژگی‌ها، توانایی‌ها، احساسات و ارزش‌های شخصی
تصمیم‌گیری: انتخاب آگاهانه و مسئولانه در موقعیت‌های مختلف زندگی
ارتباط مؤثر: بیان احساسات و نظرات به شیوه‌ای محترمانه و قابل درک برای دیگران
مقابله با هیجان‌ها: کنترل احساسات شدید مانند خشم، ترس و اضطراب
تفکر خلاق: نگاه متفاوت و انعطاف‌پذیر برای یافتن راه‌حل‌های جدید
همدلی با دیگران: درک احساسات و دیدگاه‌های اطرافیان و احترام به تفاوت‌ها
حل مسئله: شناسایی چالش‌ها و یافتن بهترین راه‌حل ممکن
روابط بین‌فردی سازگارانه: برقراری ارتباط مثبت، همکاری و دوستی سالم
تفکر نقادانه: تحلیل منطقی موقعیت‌ها و تصمیم‌گیری بر پایه استدلال
آگاهی از خود و جامعه: درک جایگاه فرد در اجتماع و مسئولیت‌پذیری در برابر آن

روش های آموزش مهارت های زندگی 

خودآگاهی توانایی شناخت و آگاهی از خصوصیات ، نقاط ضعف و قدرت ، خواسته ها ، ترس ها و انزجار هاست . رشد خودآگاهی به فرد کمک می کند تا دریابد تحت استرس قراردارد یا نه و این معمولاً شرط ضروری روابط اجتماعی و روابط بین فردی مؤثر و همدلانه است.

🔸توانایی همدلی

• همدلی یعنی این که فرد بتواند زندگی دیگران را ، حتی زمانی که در آن شرایط قرار ندارد ، درک کند همدلی به فرد کمک
  می کند تا بتواند انسان های دیگر را ، حتی وقتی با آن ها بسیار متفاوت است بپذیرد و به آن ها احترام بگذارد. همدلی روابط اجتماعی را بهبود می بخشد و به ایجاد رفتارهای حمایت کننده و پذیرنده ، نسبت به انسان های دیگر ، منجر می شود.

🔸توانایی تصمیم گیری

• این توانایی به فرد کمک می کند تا به تحو مؤثرتری در مورد مسائل زندگی تصمیم گیری کند.اگر کودکان و نوجوانان بتوانند فعالانه در مورد اعمالشان تصمیم گیری نمایند. جوانب مختلف انتخاب ها را بررسی و پیامد هر انتخاب را ارزیابی کنند ، مسلماً در سطوح بالاتر بهداشت روانی قرار خواهند گرفت.

🔸توانایی حل مسئله

• این توانایی فرد را قادر می سازد تا به طور مؤثری مسائل زندگی را حل نماید ، مسائل مهم زندگی چنانچه حل نشده باقی بمانند ، استرس روانی ایجاد می کنند که به فساد اجتماعی منجر می شود.

توانایی برقراری ارتباط مؤثر

• این توانایی به فرد کمک می کند تا بتواند کلامی یا غیر کلامی و مناسب با فرهنگ جامعه موقعیت خود را بیان نماید. بدین معنی که فردبتواند نظرات ، عقاید ، خواسته ها و نیازهای خود را ابزار و به هنگام نیاز بتواند از دیگران درخواست کمک و راهنمایی نماید. مهارت تقاضای کمک و راهنمایی از دیگران در موقع ضروری ، از عوامل مهم یک رابطه سالم است.

🔸توانایی روابط بین فردی

• این توانایی به ایجاد روابط بین فردی مثبت و مؤثر فرد با دیگران ، کمک می کند ، یکی از این موارد ، توانایی ایجاد و ابقای روابط دوستانه است که در سلامت روانی و اجتماعی ، برقراری روابط گرم خانوادگی به عنوان یک منبع مهم حمایت اجتماعی و قطع روابط اجتماعی ناسالم ، نقش بسیار مهمی دارد.

🔸توانایی مقابله با هیجان ها

• این توانایی فرد را قادر می سازد تا هیجان ها را در خود و دیگران تشخیص دهد ، نحوه تأثیر هیجان ها بر رفتار را بداند و بتواند واکنش مناسبی به هیجان های مختلف نشان بدهد. اگر با حالات هیجانی ، مثل غم و خشم یا اضطراب درست برخورد نشود این هیجانات تأثیر منفی بر سلامت جسمی و روانی خواهند گذاشت و برای سلامت ، پیامدهای منفی به دنبال خواهند داشت.
  🔸توانایی مقابله با استرس
• این توانایی شامل شناخت استرس های مختلف زندگی و تأثیر آن ها بر فرد است . شناسایی منابع استرس و نحوه تأثیر آن بر انسان فرد را قادر می سازد تا با اعمال و موضع گیری های خود ، فشار و استرس را کاهش دهد.

آموزش مهارت های زندگی به کودکان (۶ مهارت ضروری)

پیشنهاد ما : چگونه اعتماد به نفس دانش آموزان را تقویت کنیم ؟

۱. مهارت ارتباط و تعامل با دیگران

کودکان باید یاد بگیرند که چگونه با احترام و آرامش با دیگران ارتباط برقرار کنند، حق خود را بیان کنند و در عین حال به احساسات دیگران توجه داشته باشند. بازی‌های گروهی، گفت‌وگوهای خانوادگی و تمرین‌هایی مانند «نقاشی از دوست» می‌تواند در تقویت این مهارت مؤثر باشد.

۲. مدیریت زمان

یاد دادن نظم و برنامه‌ریزی از دوران کودکی اهمیت زیادی دارد. به فرزندتان کمک کنید تا برای کارهای روزانه‌اش برنامه داشته باشد و بین بازی، تکالیف و استراحت تعادل ایجاد کند. داشتن یک ساعت شخصی یا دفتر برنامه‌ریزی می‌تواند شروع خوبی باشد.

۳. مهارت مدیریت مالی

اجازه دهید کودک تصمیم‌های مالی کوچک بگیرد. اگر پول توجیبی دارد، یادش بدهید آن را برای نیازهای مختلف تقسیم کند، بخشی را پس‌انداز کند و در صورت خرج اشتباه، نتیجه تصمیم خود را ببیند. این تمرین ساده، پایه مسئولیت‌پذیری مالی در آینده است.

۴. رعایت نظم و مسئولیت‌پذیری

تشویق کودک به مرتب کردن وسایل شخصی و تمیز نگه‌داشتن محیط زندگی، پایه‌ی مسئولیت‌پذیری او را می‌سازد. می‌توانید با استفاده از جعبه‌های رنگی یا طراحی فضای بازی منظم، این کار را برای او لذت‌بخش‌تر کنید.

۵. مهارت‌های خانه‌داری

کودک باید یاد بگیرد که انجام کارهای خانه تنها وظیفه والدین نیست. می‌توانید کارهای ساده مثل چیدن سفره، تا کردن لباس یا انداختن لباس‌ها در ماشین را به او بسپارید. همراه کردن کودک در خریدهای روزانه نیز فرصتی برای آموزش صرفه‌جویی و شناخت مواد غذایی است.

۶. مهارت تصمیم‌گیری

تصمیم‌گیری درست یکی از مهم‌ترین مهارت‌های زندگی است. از کودک بخواهید اهداف کوچکی برای خود تعیین کند و درباره راه‌های رسیدن به آن فکر کند. مزایا و معایب هر تصمیم را با او مرور کنید و اجازه دهید خودش نتیجه را تجربه کند. هر تصمیم درست، قدمی برای افزایش اعتمادبه‌نفس و استقلال اوست.

آموزش مهارت های زندگی در مدارس به چه صورت انجام می شود؟

یادگیری مهارت های زندگی در مدارس از طریق شرکت در گروه های کوچک یا گروه های دوتایی، طوفان فکری، اجرای نقش، بازی، بحث و صحبت اجرا می شود. آموزش به این صورت است که معلم از کودک می خواهد عقیده، نظر و دانش خود را درباره موقعیت های مختلفی که در زندگی پیش می آید را با استفاده از این مهارت ها در ارتباط بیان کنند. سپس از دانش آموزان می خواهد تا درباره همین موضوع در گروه های کوچک یا دو نفره به طور گسترده و مفصل بحث کنند.

مهمترین اهداف مهارت های زندگی

💠تقویت اعتماد به نفس💠
💠رشد و تقویت عواطف انسانی💠
کمک به شناسایی و بیان احساسات💠
💠تامین تندرستی جسمی و سلامت روانی💠
💠تقویت مهارت‌های ارتباطی💠
💠تربیت یک شهروند متعادل و مورد پذیرش اجتماع💠
💠تقویت روحیه همزیستی‌های مسالمت‌آمیزو بالا بردن سازگاری فرد با خودش، دیگران و محیط زندگی.‏💠

مهارت‌های زندگی، علاوه به اینکه به صورت یک راهکار ارتقای سلامت روان مطرح است، به صورت ابزاری برای پیشگیری از آسیب‌ های روانی واجتماعی مبتلا به جامعه مانند اعتیاد، خشونت ‌های خانگی و اجتماعی، آزار کودکان، خودکشی و ایدز هم قابل استفاده است، مهارت‌های زندگی ابزاری قوی در دست متولیان بهداشت روانی جامعه با هدف توانمندسازی جوانان در ابعاد روانی و اجتماعی است و به افراد کمک می‌کند تا مثبت عمل کنند و هم خودشان و هم جامعه را از آسیب ‌های روانی واجتماعی محفوظ دارند و سطح بهداشت روانی ‌شان را ارتقاء دهند .‏

نقش والدین در آموزش مهارت های زندگی

نقش والدین در آموزش مهارت‌های زندگی والدین نقش بسیار مهمی درآموزش مهارت ‌های زندگی به فرزندان دارند زیرا فراگیری مهارت‌های زندگی بهداشت روانی خانواده را تامین می‌کند و با توجه به اینکه پایه‌های رشد روانی و اجتماعی کودکان در سال‌های اولیه پی ریزی می‌شود، وجود تفاهم، سازگاری و محبت موجود در محیط خانواده، در تقویت احساس اعتماد به نفس و پرورش نیروی سازنده در کودکان و نوجوانان اهمیت زیادی‏‎ ‎دارد.
یکی از مهم‌ترین اصول مهارت‌های زندگی، همبستگی و احترام متقابل والدین نسبت به یکدیگر در برخورد با فرزندان است، فرزندان، والدین خود را منبع شادی، امنیت عاطفی و تامین نیازهای جسمی و روانی خود می‌دانند و از این رو بی توجهی آنان به سالم‌سازی محیط خانواده، کودکان و نوجوانان را با کمبودهای عاطفی مواجه می‌کند.
به‌طور کلی ریشه رفتارهای نابهنجار کودکان و نوجوانان و انحرافات و بزهکاری‌های آنان را باید در سنین اولیه کودکی و در میان خانواده‌ها جستجو کرد و به همین دلیل والدین باید از وقوع مسائلی که موجب ایجاد هیجان‌های ناخوشایند در کودک و نوجوان خود می‌شود، پیشگیری کنند. ‏
کودک در این دوران آمادگی بسیاری برای دریافت و اثرپذیری دارد و به راحتی از شرایط پیرامونی‌اش متاثر می‌شود، دریافت‌های دوران کودکی به طور عمیق و جدی در ذهن و روان انسان باقی می‌ماند.

نتیجه‌گیری

آموزش مهارت‌های زندگی به کودکان و دانش‌آموزان، سرمایه‌گذاری بلندمدتی است که ثمرات آن در آینده فرد و جامعه دیده می‌شود. وقتی کودک یاد می‌گیرد احساسات خود را کنترل کند، درست تصمیم بگیرد و به دیگران احترام بگذارد، در واقع پایه‌های یک جامعه سالم‌تر و انسانی‌تر را می‌سازد. والدین و معلمان باید آموزش این مهارت‌ها را بخشی از تربیت روزمره بدانند؛ نه فعالیتی جانبی. با تمرین، تکرار و الگوسازی، می‌توان نسلی را پرورش داد که به‌جای فرار از مشکلات، آن‌ها را با آرامش و آگاهی حل کند.

سوالات متداول 

۱. بهترین سن برای آموزش مهارت‌های زندگی به کودکان چه زمانی است؟

از حدود ۳ تا ۴ سالگی می‌توان به‌صورت غیرمستقیم و از طریق بازی و گفت‌وگو آموزش را آغاز کرد. در سنین مدرسه، آموزش باید هدفمندتر و با تمرین‌های عملی همراه باشد.

۲. نقش والدین در آموزش مهارت‌های زندگی چیست؟

والدین اولین الگوی رفتاری کودک هستند. وقتی والدین با احترام، همدلی و آرامش با فرزند رفتار می‌کنند، در واقع به او مهارت‌های زندگی را در عمل می‌آموزند.

۳. مهارت‌های اصلی که باید در مدارس آموزش داده شود کدام‌اند؟

ده مهارت اصلی مورد تأکید سازمان جهانی بهداشت شامل: خودآگاهی، همدلی، ارتباط مؤثر، روابط بین‌فردی، تصمیم‌گیری، حل مسئله، تفکر خلاق، تفکر نقادانه، مدیریت هیجان و مقابله با استرس است.