کنترل خشم نوجوانان: چگونه والدین می‌توانند به فرزندشان کمک کنند

بدن ما زمانی که احساس خطر می‌کند، شروع به فعال شدن برای دفاع و حفظ بقای خود می‌کند. سیستم سمپاتیک بدن، که خداوند خلق کرده، این امکان را فراهم می‌کند تا در لحظه‌ی خطر واکنش سریع نشان دهیم. این ویژگی از انسان‌های اولیه به ارث رسیده بود، زمانی که اگر موجودی وارد قلمروشان می‌شد، از خود دفاع می‌کردند.

در این مقاله با شما همراه می‌شویم تا راهکارهایی برای کنترل خشم نوجوانان ارائه دهیم و به والدین کمک کنیم تا بتوانند پرخاشگری و عصبانیت فرزندانشان را مدیریت کنند.

راهکارهای عملی برای کنترل خشم نوجوانان در خانه

کنترل خشم نوجوانان تنها با گفتن «آرام باش» یا تنبیه ممکن نیست. والدین باید ابزارها و روش‌های عملی در اختیار فرزندانشان بگذارند تا بتوانند احساساتشان را مدیریت کنند و رفتار پرخاشگرانه خود را کاهش دهند.

برخی از روش‌های عملی که می‌توانید در خانه اجرا کنید:

1. آموزش تشخیص علائم خشم:
   نوجوانان باید یاد بگیرند که وقتی ضربان قلبشان بالا می‌رود، دستانشان عرق می‌کند یا احساس فشار در معده دارند، این نشانه‌های خشم است و باید اقدامات آرامش‌بخش انجام دهند.

2. ایجاد برنامه روزانه برای آرامش:
   فعالیت‌هایی مانند ورزش، موسیقی، نقاشی یا نوشتن احساسات می‌تواند انرژی خشم را به فعالیت‌های مثبت تبدیل کند.

3. تعیین فضاهای امن برای بیان احساسات:
   اجازه دهید نوجوانتان بدون ترس از تنبیه یا سرزنش، خشم خود را ابراز کند. مثلاً می‌تواند در یک اتاق مخصوص، روی کاغذ یا خمیر بازی عصبانیتش را تخلیه کند.

4. گفتگوی فعال و حل مسئله:
   پس از آرام شدن نوجوان، با او صحبت کنید و علت خشم را بررسی کنید. از او بخواهید راه‌حل‌های جایگزین برای برخورد با مشکلات پیشنهاد دهد. این کار مهارت‌های حل مسئله و کنترل خشم را تقویت می‌کند.

5. الگو بودن والدین:
   نوجوانان بیش از هر حرفی، رفتار والدین خود را می‌بینند و یاد می‌گیرند. آرامش خودتان هنگام عصبانیت، بهترین درس برای فرزندتان است.

تعریف خشم چیست؟

نوع بروز خشم در افراد متفاوت است و می‌تواند از واکنش‌های شدید تا نشانه‌های جزئی متغیر باشد. خشم با آثار فیزیولوژیکی مانند افزایش ضربان قلب، فشار خون و ترشح هورمون‌ها همراه است.

مثالی ساده: دو برادر با یکدیگر بحث و جدل می‌کنند، ناسزا می‌گویند و حتی ممکن است یکدیگر را هل دهند. در این مواقع، والدین باید قبل از شدت گرفتن دعوا مداخله کرده و بین دو برادر میانجیگری کنند.

کنترل خشم در نوجوانان با این کلیپ آموزشی همراه باشید 

 

View this post on Instagram

 

A post shared by مركز روانشناسی اكسير (@psycho.exir)

راه های کنترل خشم کودک و نوجوان  توسط والدین 

1. به حرف های فرزندتان خوب گوش دهید : این مطمئنا بهترین راه خواهد بود به حرف ها ،شکایات و ناراحتی ها ی ان ها توجه نشان دهید اگر اعتراضات او منطقی است ببینید میتوانید شرایط را به نحوی تغییر دهید که با نوجوانتان کنار بیایید و به توافق برسید
2. بیش از حد بر خطاها و رفتارهای اشتباه فرزندتان تمرکز نکنید : به جای آن بیشتر بر موفقیت ها ،پیشرفت ها و کارها و رفتارهای خوبش توجه نشان دهید از تنبیهات لفظی مثل داد و فریاذ و تحقیر کردن و دشنام دادن ،ایراد ،انتقاد و مقایسه کردن اجتناب کنید و از دادن پاداش و جایزه در روش تربیتی تان غافل نشوید
3. بدون برنامه فرزندتان را تنبیه نکنید : عدالت ومنصف بودن برای نوجوانان بسیار مهم است پس منتظر نمانید که بعد از اینکه خطا و اشتباهی از ان ها سرزد تنبیهشان کنید در این صورت به ان ها ظلم بزرگی کرده اید لطفا قبل از بروز خطا ان ها را از عواقب کارهایشان مطلع کرده و قانون گذاری کنید
4. با فرزندتان جنگ قدرت راه نیندازید : تا جایی که برایتان امکان دارد از نبرد قدرت و بحث و جدل پرهیز کنید چون با این کارها فقط خشم و عصبانیت نوجوانتان را بیشتر خواهید کرد و یا خودتان در نهایت تسلیم خواهید شد گاهی اوقات به جای اینکه سعی کنید برنده میدان باشید و فرزندتان را مجبور کنید که به حرف های شما گوش کند شاید بهتر باشد که بگذارید او عواقب حرف نشنوی و کارهای خودش را ببیند
5. الگوی مناسبی برای فرزندتان باشید : فرزندان ما تا حد زیادی از روش هایی که ما برای حل مسائل و مشکلاتمان استفاده میکنیم الگو میگیرند اگر من والد با دادو فریاد زدن پرت کردن اشیاء کتک زدن و تنبیه بدنی خشم خود را تخلیه کنیم مطمئنا فرزند هم یاد خواهد گرفت و همانگونه رفتار میکند اینکه از فرزندتان بخواهید به حرف هایتان گوش دهد ولی رفتارهایتان را نبیند روش درستی برای تربیت و فرزندپروری نیست قبل از تغییر فرزندتان بهتر است که اول خود و رفتارتان را تغییر دهید
6. با چه کسی حرف اول را میزند : کودکان که از ابتدا به والدینشان حکمرانی کرده اند و حرف اول را میزنند نمیتوانند در دوران نوجوانی به راحتی اقتدارشان را در خانواده از دست بدهند وقتی والدین این دسته از بچه ها سعی دارند تا در دوران نوجوانی بیشتر از ان ها را کنترل کنند و نمیگذارند تا به خواسته هایشان برسند اینجاست که نجش و ناراحتی ،خشم و عصبانیت و جنگ قدرت میان والدین و فرزندان شکل میگیرد
7. محیط امن و ارامی برای فرزندتان به وجود اورید : خشونت و پرخاشگری برخی از نوجوانان ریشه در تغییرات محیط زندگیشان مثل طلاق و جدایی والدین ،ازدواج مجدد ان ها و یا فوت یکی از ان ها دارد پدر و مادر هردو باید متوجه تغییرات باشند و محیط ارامی را برای فرزندشان به وجود اورند و در مورد این تغییرات و مسائل حتما با فرزندشان بحث و گفت و گو کنند و از ان ها بخواهند تا احساساتشان را بروز دهند
8. نگذارید رفتار فرزندتات غیر قابل کنترل شود : وقتی نوجوانی رفتارهای خشونت امیز نشان میدهد و پرخاشگری میکند دیگر نمیتوان به راحتی او را کنترل کرد به جای اینکه منتظر بروز اینگونه رفتارها بمانید علاج واقعه را قبل از وقوع بکنید و از همان مراحل ابتدایی جلوی ان را بگیرید تا پیشرفت نکند .رفتارهای خشونت امیز گام به گام پیش میروند و شدت میگیرند

علل پرخاشگری نوجوانان چیست؟

• پیش از آن که به دنبال راهکارهای مناسب برای برخورد با پرخاشگری نوجوانان باشید لازم است تا علل آن را در فرزند خود بیابید. خشم و عصبانیت نوجوانان علاوه بر ویژگی‌های ذکر شده می‌تواند علل مختلفی داشته باشد که برخی از آن‌ها به شرح زیر می‌باشند.

انواع روش های ابراز خشم و خشونت : 

نوجوانان ممکن است خشم خود را به چند شکل نشان دهند:

1. ابراز سالم احساسات:
   نوجوان با صدای آرام و کلام درست، احساسات خود را بیان می‌کند و والدین با گوش دادن فعال، می‌توانند به حل مسئله کمک کنند.

2. سرکوب احساسات:
   نوجوان احساسات خود را پنهان می‌کند. این کار باعث ناامیدی، سردرد، اضطراب و انفجارهای بعدی می‌شود.

3. شیطنت و لجبازی:
   نوجوان خشم خود را با داد و فریاد یا رفتارهای نافرمانانه نشان می‌دهد.

4. تخلیه خشم بر دیگران:
   نوجوان ممکن است خشم خود را بر افراد یا اشیاء ضعیف‌تر تخلیه کند، مانند کتک زدن خواهر یا برادر یا پرتاب اشیاء.

عوامل بروز خشونت و پرخاشگری :

• عوامل یادگیری : خشونت و پرخاشگری نیز همانند سایر شکل های رفتار اجتماعی تا حد زیادی از طریق تجربه ی مستقیم با مشاهده رفتار دیگران آموخته میشود یعنی به طور مثال وقتی فرزندتان تجربه میکند که در کودکی هنگامی که برای به دست اوردن چیزی پا به زمین بکوبد و داد فریاد کند ان چیز را به دست می اورد پس از چندین بار تجربه می اموزد که اینگونه به مقصود خود خواهد رسید یعنی در واقع از پرخاشگری پاداش میبیند حتی اگر یک بزرگسال نیز چندین بار بر اثر خشونت و تهدید و خواستن حق السکوت و…ان را با پرخاشگری مقصود خود را حاصل نماید این صفت در او تقویت خواهد شد
• وجود خودکم بینی : عقیده ی خود کم بینی یا حقارت معمولا در نتیجه ی احساس های افراد از جمله نقص ها ی بدنی و یا فشارهای روانی مثل کمبود یا عدم اعتماد به نفس به وجود می اید کسی که دچار این نقص های واقعی یا خیالی باشد ممکن است برای جبران داشتن ان به خشونت و پرخاشگری بپردازد
• تعصب : تعصب در هر چیزی به خصوص در ایدئولوژی اخلاقی ،عقیدتی و سیاسی میتواند موجب خشونت شود
• وجود الگوهای نامناسب : یکی از نیاز های اجتماعی افراد داشتن الگو در زندگی است انسان ها علاقه دارند رفتار و کردار خود را مطابق کسی که مورد علاقه ان هاست انجام دهند و چنین کسی را  راهنمای زندگی خود بدانند بررسی ها نشان میدهد که بیشتر کودکان و نوجوانان خشن و پرخاشگر یا والدین خشنی داشته اند یا اینکه از محبت مناسب و لازم برخوردار نبوده اند رفتار خشونت امیز در خانواده پیامدهای نامناسبی در تربیت فرزندان بر جای خواهد گذاشت
• تشویق رفتار پرخاشگرانه : برخی از افراد نه تنها پرخاشگری و زورگویی را زشت و ناهنجار نمیدانند بلکه ان را نشانه ی شهامت و قدرت می پندارند این افراد در کنار اعمال پرخاشگرانه خود و دیگران ان را حقی لازم میدانند گاه با والدین و مربیانی روبه رو میشوید که به بهانه اموزش دفاع از خود به کودک می گویند نباید از کسی کتک بخوری و توسری خور شوی ،اگر از کسی کتک بخوری تنبیه خواهی شد یا اینکه اگر تورا زدند توهم ان ها را بزن

راهکارهایی برای پیشگیری از خشم و عصبانیت در نوجوانان

دریابید که چه چیزی باعث خشم آنها می‌شود

• علت خشم و عصبانیت در یک نوجوان ممکن است در یک لحظه بر اثر فشاری که به او وارد میشود اتفاق بیفتد اگر وقت لازم برای فهمیدن اینکه چه چیزی او را عصبانی کرده است را ندارید در تربیت و پرورش خودآگاهی شاید اولین قدم در مدیریت خشم در نوجوانان باشد و میتواند پایه و اساس اقدامات لازم برای کار بر روی خشم را نشان میدهد
•  وقتی آن‌ها آنقدر احساس عصبانیت می‌کنند که از خود کنش نشان می‌دهند، خواه به طرف دیگران باشد یا نسبت به خودشان، به آن‌ها بگویید که باید از خودشان سؤال کنند، چه چیزی مرا عصبانی می‌کند؟ آیا می‌توانم این عصبانیت را در یک لحظه خاص ردیابی کنم و اگر چنین است، آن دقیقا چیست؟ وقتی بتوانید آنچه را که شما را عصبانی می‌کند، شناسایی کنید، بهتر می‌توانید اوضاع را اصلاح کنید.

با چندین راه حل برای رفع مشکل پیش بروید

• اولین غریزه در یک نوجوان واکنش نشان دادن به برخی از مسائل است که باعث ایجاد اسیب های عاطفی یا جسمی میشود که این واکنش ها کاملا با شخصیت والدین مخالف هستند  یک نوجوان باید بداند مسیری که در پیش دارد پر مسولیت است مثلا بجای پرخاش کردن میتوانستند در کنارتان بشینند و در مورد احساساتشان صحبت کنند
•  از طرف دیگر، اگر آن‌ها چیزی را که انجام داده اید یا گفته اید را دوست نداشته باشند، می‌توانند راه حلی را دنبال کنند که به آن‌ها این اجازه را می‌دهد تا احساسات خود را با روشی سالم تر بیان کنند، تا بتوانند بدون این همه عصبانیت از اوضاع، به زندگی خود ادامه دهند. اگرچه احساس می‌شود که تمامی راه حل‌ها برای نوجوانان پرخاشگر تمام شده اند، اما باید یاد بگیرند که همیشه چندین راه حل برای یک مشکل وجود دارند.

قبل از اقدام جهت کنترل خشم در نوجوانان فکر کنید

• خشم یک از احساساتی است که همراه با عقل نیست و چون نوجوانان عصبانی تکانشی هستند حرکاتی عجولانه در هنگام خشم و عصبانیت انجام میدهند و وقتی کاری را انجام میدهند عواقب کار خود را نمیدانند باید بجای حرکات عجولانه در مورد عواقب اعمالی که انجام میدهند فکر کنند
• چگونه راه حل به پایان می‌رسد؟ آیا به نفع آن‌هاست که آن راه حل را انتخاب کنند یا فقط آن‌ها را دچار مشکل می‌کند؟داشتن عواقب در اقدامات خاص، می‌تواند انگیزه بزرگی برای جلوگیری از بروز یک عمل غیرقانونی در نوجوانان باشد و به همراه این واقعیت که هر عملی عواقب آن را به همراه دارد، تحقق بخشیدن به اوضاع و احوال و ایجاد انگیزه جهت کنترل خشم در نوجوانان، برای آن‌ها آسان تر می‌شوند (مهارت‌های مقابله‌ای). هنگامی که آن‌ها قبل از ایفای نقش، تفکر را تجربه کرده اند، با انتخاب صحیح و مدیریت خشم و عصبانیت، تجربه مثبت بیشتری کسب می‌کنند.

برای خشم یک منبع خلاق یا فیزیکی پیدا کنید

• عصبانیت یکی از احساساتی است که باعث تحریک قطعات ارزشمند  و واقعی شود یک نوجوان میتواند بجای استفاده از احساسات خام خود خود را به سمت کاری خلاقانه بکشاند تا به بهترین نحو از خشم خود استفاده کند به طور مثال یافتن روشی هنری برای ابراز خشم خود مانند ،نوشتن ان در یک ژورنال یا تبدیل ان به داستان شخصی خود ،استفاده از خشم برای نقاشی یا ترسیم یک قطعه نوشتن یک آهنگ یا انجام کار دیگری که با موسیقی همراه است مثل رقصیدن می‌باشد، پس عصبانیت خود را به موسیقی تبدیل کنید.
•  روش‌های زیادی برای بهره برداری از عصبانیت به شکلی هنری وجود دارند. اگر نوجوانتان به زمینه‌های هنری علاقه مند نمی‌باشد، اما از لحاظ جسمی فعال است، می‌تواند به جای آن عصبانیت خود را از طریق ورزش تیمی یا از طریق تمرینات فردی ابراز کند. به عنوان مثال، دویدن، ضربه زدن به کیسه بکس یا مشارکت در سایر تمرینات سخت، همه راه‌های عالی برای رها کردن پرخاش درون فرد می‌باشند و موجب می‌شوند تا در طول روز احساس بهتری داشته باشند.

برای کمک به تنش و عصبانیت، تمرین‌های آرامش بخش انجام دهید

• در حالی که ابراز خشم به صورت مولد بسیار مهم است، یادگیری چگونگی مدیریت خشم و جلوگیری از ایجاد مشکلات ناشی از آن نیز مهم می‌باشد. بسیاری از نوجوانان سعی می‌کنند سرکوب را به عنوان راهی برای کنترل خشم در نوجوانان خود انتخاب کنند، اما احساسات به معنای تأیید و ابراز وجودی هستند و مهم این است که نوجوانان را به سرکوب احساساتشان تشویق نکنیم. درعوض، به آن‌ها بگویید که اشکالی ندارد احساساتشان را تا زمانی که آرام شوند، درون خود نگه دارند. به همین ترتیب، آن‌ها را به ابزارهایی مانند تمرین‌های تنفسی، تمرین‌های مراقبه و سایر روش‌های آرامش بخش تجهیز کنید. این روش‌ها به آن‌ها کمک می‌کنند که بر روی عصبانیت خود کار کنند تا بتوانند با وضوح بیشتری فکر کنند. همچنین می‌توانید به آن‌ها بگویید که می‌توانند از دوستان و سایر اعضای خانواده برای مراقبه خشم خود استفاده کنند، تا بتوانند بدون صدمه زدن به کسی به روند خود ادامه دهند. روش‌های زیادی وجود دارند که نوجوانان می‌توانند عصبانیت خود را از درون آزاد کرده و خاموش کنند، بدون اینکه آن را روی افراد دیگری پیاده کنند.

حواس پرتی‌های لذت بخش و آرامش بخشی را پیدا کنید

• واقعاً سخت است که هنگام خوشحال شدن و لذت بردن از چیزی عصبانی شوید. هر زمان که نوجوانان از چیزی عصبانی یا اذیت شده باشند، به آن‌ها بگویید که زمان خود را صرف انجام کاری کنند که لبخندی به چهره‌شان بنشاند و آن‌ها را آرام کند. بعد از اینکه تمرین خود را به پایان رساندند، به احتمال زیاد فراموش خواهند کرد که چه چیزی موجب عصبانیت آن‌ها شده است. اگر عصبانیت هنوز هم در ذهن آن‌ها قرار دارد، این ممکن است ثابت کند که هرچیزی که آن‌ها را عصبانی می‌کند، باید مورد مراقبت قرار گیرد و سپس آن‌ها می‌توانند به جلو حرکت کنند. مدیریت خشم فقط به معنای داشتن ابزارهایی است تا احساسات را کنترل کند و آن‌ها را کم تحرک‌تر کند. در کنار برخی از این راهکارها که می‌توانید در خانه از آن‌ها استفاده کنید، گروه‌های مدیریت خشم نیز، در آنجا وجود دارند و به نوجوان این امکان را می‌دهند تا با سایر همسالان خود که دارای همان مسئله مشترک هستند، ارتباط برقرار کنند. نوجوانان اغلب احساس می‌کنند که می‌خواهند به تنهایی مسائل خود را برطرف کنند، بدون اینکه درمورد آن‌ها با دیگران صحبت کنند.

انواع خشم نوجوان :

1. خشم فروخورده 
2. خشم انفجاری 

• خشم فروخورده : وقتی خشم را در درون نگه داری میکیند و حل و فصل و کنترل ان بر روح و روان نوجوان در درون تاثیر میگذارد و از بین میرود اغلب باعث تنهایی انزوا و نهایتا افسردگی نوجوان را باعث می شود
• خشم انفجاری : وقتی از او چیزی میپرسید و یا قرار است کاری را انجام دهد به نظر او کار سختی است و با صدای بلند و خشن و گاه واژه های خرد کننده ای پاسخ شما را میدهد که این بیانگر ناخشنودی او در این کار است که والدین کرده یا نکرده اند مثلا بطری را پرت میکند

از کجا بفهمیم کودک یا نوجوانمان اختلال سلوک دارد ؟ 

1. پرخاشگری : به دیگران اسیب میزند بریا اسیب زدن به دیگران از وسایل خطرناک استفاده میکند زورگو و قلدر است و به حیوانات ازار فیزکی میرساند
2. دروغگویی و دزدی کردن : برای فرار از مسولیت معمولا دروغ می گویند وسایل گران و یا نسبتا ارزان را می دزدند برای اینکه اشیاء را به دست اورند یا دیگران در حقشان کاری میکنند دروغ میگوید
3. قانون شکنی : با وجود اجازه ندادن والدین شب ها دیر به خانه می اید و یا اصلا خانه نمی اید حداقل دوبار از خانه فرار کرده است و یا به مدت طولانی فرار کرده و به خانه بازنگشته است معمولا از مدرسه غیبت های غیر موجه دارند
4. خرابکاری و تخریب اموال : ممکن است رفتارهایی که منجر به اسیب املاک خصوصی میشود انجام میدهد مثلا از عمد جایی را آتش زدند.

چه بازی‌هایی برای کنترل خشم کودکان پرخاشگر مناسب است؟

*خمیر بازی برای کنترل خشم

• برای بچه های بین سنین 9 تا 12 سال واکنش های خشمگین شدن را می توان آموزش داد. مثلا اینکه اگر فرزندتان با کسی دعوا کرد، اجازه دهید هر کار که می خواهد بکند بعد با او صحبت کنید و بگویید نتیجه این کارهایت چیست؟ چه چیز را توانستی نشان دهی، آیا مشکلت حل شد؟ اگر باز هم دعوایت شد باز هم می خواهی همین رفتار را تکرار کنی؟
• یکی از بازی هایی که برای کنترل خشم موثر است، بازی با گِل یا با خمیر برای بچه های بین سنین سه تا یازده سال است. بچه ها از بازی با گل یا خمیر خیلی لذت می برند چون بازی حس لامسه آنها را تقویت می کند و بچه های کوچک هم حس لامسه قوی دارند و دوست دارند همه چیز را با دستانشان لمس کنند.
• بچه ها با خمیر بازی می توانند خمیر را به هر شکلی که می خواهند ورز و تغییر بدهند یا آن را خرابش کنند و یک شکل دیگر بسازند همین گرد کردن و شکل دادن به خمیر و گل نوعی برون ریزی احساس پرخاشگری است و حس خشم آنها را تعدیل می کند. بهتر است در بازی از قالب استفاده نشود چون در نحوه بیان کودک اثر تسهیل کننده دارد.

*بازی با حباب و تمرین تمرکز

• یکی از این بازی ها برای کودکان 3 تا 5 ساله، درست کردن یک ظرف حباب است و اینکه با آن تمرین تنفس کنیم. تنفس آرام و شمرده، احساسات خروشان کودک را آرام میکند. به مدت چند هفته روزی یک دقیقه با فرزندتان حباب درست کنید؛ بعد از اینکه حباب درست کردن را یاد گرفت، از او بخواهید با کمک گرفتن از قوه تخیلش، حباب های متفاوتی درست کند. لطافت حباب ها و تلاش برای ساخت آنها روحیه کودک را آرام تر می کند.

*بادکنک های خشم

ترکاندن بادکنک ها کودک را قادر می کند خشم خود را ببیند. بنابراین از سر و صدای بچه ها با بادکنک ها نگران نشوید، بلکه اجازه دهید بادکنک ها را بترکانند یا آنها را گاز بگیرند.

تفاوت خشم و پرخاشگری و نقش آن در کنترل خشم نوجوانان

خشم یا عصبانیت مجموعه‌ای از افکار، هیجانات و احساساتی است که در واکنش به شرایط دشوار، ناامیدکننده یا تهدیدآمیز بروز می‌کند. شدت خشم می‌تواند از میزان خفیف تا بسیار شدید متغیر باشد. خشم یک پاسخ طبیعی و سازگار است که به ما کمک می‌کند تا در مقابل تهدید یا ناکامی واکنش نشان دهیم.

خشم همراه با تغییرات زیستی و فیزیولوژیکی است؛ به‌عنوان مثال هنگام عصبانیت، ضربان قلب و فشار خون افزایش می‌یابد و هورمون‌هایی مانند آدرنالین در بدن ترشح می‌شوند. با این حال، خشم را می‌توان کنترل کرد و به یک انرژی سازنده تبدیل نمود. نوجوانانی که یاد می‌گیرند خشم خود را مدیریت کنند، می‌توانند این انرژی را در فعالیت‌های مثبت و حل مسئله به کار ببرند.

زمانی که فرد احساس کند بقایش یا موقعیتش تهدید شده است، خشم می‌تواند باعث رفتارهای پرخاشگرانه شود. اما باید توجه داشت که خشم و پرخاشگری یکسان نیستند.

پرخاشگری رفتاری است که هدف آن آسیب رساندن به دیگران یا اشیاء است. پرخاشگری می‌تواند کلامی باشد، مانند داد و فریاد و دشنام دادن، یا غیرکلامی، مانند مشت و لگد زدن یا گاز گرفتن.

کنترل خشم نوجوانان یعنی آموزش دادن به آنها که چگونه نیازها و احساساتشان را به‌صورت واضح و سالم بیان کنند، بدون آنکه به دیگران صدمه بزنند. این مهارت به نوجوانان کمک می‌کند در شرایط خشم، رفتار خود را مدیریت کنند و از پرخاشگری جلوگیری کنند، در حالی که انرژی و هیجان ناشی از خشم به شیوه‌ای مثبت و سازنده هدایت می‌شود

برای اینکه به راحتی بتوانید با خشمتان روبه رو شوید این کلیپ اموزشی را تماشا کنید  

 

View this post on Instagram

 

A post shared by ذهنِ قدرتمند ۲ (@zehneghodratmand2)

علت‌های پرخاشگری در کودک و نقش والدین در کنترل خشم نوجوانان

رفتار پرخاشگرانه در کودکان اغلب از الگوهایی نشأت می‌گیرد که والدین به صورت مستقیم یا غیرمستقیم به فرزند خود منتقل می‌کنند. شناخت این عوامل به والدین کمک می‌کند تا کنترل خشم نوجوانان را بهتر مدیریت کنند و رفتارهای پرخاشگرانه را کاهش دهند.

1. الگوگیری از والدین پرخاشگر:
   حتی اگر کودک شما تاکنون رفتار پرخاشگرانه نشان نداده باشد، مشاهده عصبانیت و پرخاشگری والدین می‌تواند به او یاد دهد که برای رسیدن به خواسته‌ها باید از رفتار خشم‌آلود استفاده کند. نوجوانانی که چنین الگوهایی دیده‌اند، احتمال بیشتری دارد که هنگام عصبانیت، پرخاشگری کنند.

2. کوتاه آمدن بیش از حد والدین در مقابل رفتار پرخاشگرانه:
   والدینی که به دلیل کم‌حوصلگی یا نداشتن انرژی به تمام خواسته‌های کودک تن می‌دهند، به فرزند خود یاد می‌دهند که پرخاشگری و داد و فریاد، راه رسیدن به خواسته‌هاست. این رفتار به مرور می‌تواند کنترل خشم نوجوانان را دشوار کند.

3. دعوا و داد زدن بر سر کودک:
   خالی کردن عصبانیت والدین بر سر کودک باعث می‌شود که کودک نیز یاد بگیرد در مواقع خشم، رفتار خود را کنترل نکرده و خشم خود را بر دیگران یا والدین خالی کند. این چرخه می‌تواند منجر به افزایش پرخاشگری و رفتارهای ناسازگار در نوجوانان شود.

راهکار: والدین باید ابتدا رفتار خود را کنترل کنند و الگوی مناسبی برای بیان سالم خشم باشند، سپس با آموزش مهارت‌های مقابله‌ای، نوجوانان را در مسیر مدیریت صحیح خشم هدایت کنند.

نتیجه‌گیری

خشم یک احساس طبیعی است که می‌تواند انرژی سازنده‌ای باشد. والدین با درک علائم خشم، گوش دادن فعال، آموزش مهارت‌های مقابله‌ای و ایجاد محیط امن، می‌توانند کنترل خشم نوجوانان را تسهیل کنند. استفاده از راهکارهای خلاقانه و آرامش‌بخش به نوجوانان کمک می‌کند بدون آسیب به خود یا دیگران، احساساتشان را مدیریت کنند.

یادگیری مدیریت خشم یک فرآیند طولانی است، اما با صبر، تمرین و حمایت والدین، نوجوانان می‌توانند رفتارهای پرخاشگرانه خود را کاهش داده و به مهارت‌های اجتماعی و عاطفی سالم دست یابند.