چگونه نوجوان پسر را به درس خواندن تشویق کنیم
وقتی والدین میگویند «همه شرایط را برایش فراهم کردهام اما باز هم درس نمیخواند»، معمولاً مشکل در روش تشویق است، نه در استعداد کودک. بیشتر دانشآموزان موفق از ابتدا نابغه نبودهاند؛ آنها با تشویق درست، تجربه موفقیتهای کوچک و الگوبرداری از والدین یاد گرفتهاند که چگونه خودشان مسیر پیشرفت را پیدا کنند.
در این مقاله، با نگاهی کاربردی و علمی بررسی میکنیم چگونه نوجوان پسر را به درس خواندن تشویق کنیم و در عین حال، فشار روانی و اجبار را از روند یادگیری حذف نماییم. از شیوه برقراری گفتوگوی مؤثر و هدفگذاری واقعبینانه گرفته تا طراحی فضای مناسب مطالعه، پاداشدهی هوشمند و مدیریت اضطراب تحصیلی، همه چیز را گامبهگام مرور میکنیم.
هدف ما این است که والدین یاد بگیرند بهجای اجبار، الهامبخش باشند؛ به کودک خود بیاموزند که همانطور که راه رفتن یا نوشتن را یاد میگیرد، مهارت درسخواندن و مسئولیتپذیری تحصیلی را نیز بیاموزد. این مقاله به شما کمک میکند تا با شناخت انگیزههای درونی فرزندتان، او را از «درسگریز» به «درسخوان باانگیزه» تبدیل کنید.
جدول راهنمای والدین برای علاقهمند کردن نوجوان به درس خواندن
| وضعیت فعلی نوجوان | علت احتمالی | واکنش اشتباه والدین | رفتار درست و پیشنهادی |
|---|---|---|---|
| بیمیلی به انجام تکالیف | خستگی ذهنی یا بینظمی در خواب و استراحت | اصرار برای انجام فوری تکالیف | اجازه استراحت کوتاه، سپس کمک به برنامهریزی زمانی |
| افت نمره در چند درس خاص | اضطراب، مقایسه یا نداشتن هدف مشخص | سرزنش یا تهدید به محرومیت | گفتوگو درباره علت، تمرکز بر پیشرفت تدریجی |
| بیتفاوتی نسبت به مدرسه | احساس اجبار یا کنترل زیاد از سوی والدین | کنترل مداوم، تکرار جملات منفی («باید بخونی!») | سپردن مسئولیت تصمیمها به خودش، ایجاد حس اعتماد |
| پرخاشگری هنگام صحبت از درس | بحران هویت و نیاز به استقلال | نصیحت زیاد و تحمیل خواستهها | گفتوگو بدون قضاوت، پذیرش استقلال و گوش دادن فعال |
| بیعلاقگی به مطالعه در خانه | نبود الگوی یادگیری در خانواده | بیتوجهی والدین به کتاب و یادگیری | کتابخوانی خانوادگی، تعریف از یادگیری و رشد شخصی |
| تلاش زیاد ولی نتیجه کم | ضعف در روش مطالعه یا اضطراب امتحان | مقایسه با دیگران | کمک به یافتن روش مطالعه مناسب و تحسین تلاش او |
| نمرات کمتر از حد انتظار | استانداردهای غیرواقعبینانه والدین | توقع معدل ۲۰، فشار بیش از حد | تعیین خط قرمز منطقی (مثلاً نمره زیر ۱۷)، بدون اضطراب |
دلایل بیعلاقگی نوجوانان به درس خواندن
گاهی اوقات والدین با دیدن افت تحصیلی یا بیمیلی فرزندشان نگران میشوند، اما واقعیت این است که بسیاری از این رفتارها ریشه در تغییرات طبیعی دوران نوجوانی و شرایط جدید آموزشی دارند. پس قبل از قضاوت، باید دلایل اصلی را بشناسیم تا بتوانیم به شکل مؤثرتری عمل کنیم.
بحران هویت و نیاز به استقلال
دوران نوجوانی با شکلگیری هویت و نیاز به استقلال همراه است. نوجوان میخواهد خودش تصمیم بگیرد و شخصیت مستقلی از والدین داشته باشد. وقتی پدر و مادر مدام او را کنترل میکنند یا درباره درس فشار میآورند، در واقع ناخواسته حس استقلالش را تهدید کرده و باعث مقاومت و بیعلاقگی او میشوند. بهترین رویکرد، گفتوگوی محترمانه و اعتماد تدریجی به تصمیمات اوست.
نبود ارتباط مؤثر با والدین
وقتی رابطه والدین با فرزند به جای گفتوگو، بر پایهی نصیحت و امر و نهی است، نوجوان احساس شنیده نشدن و بیاعتمادی پیدا میکند. در چنین شرایطی، درس خواندن برایش معنایی ندارد، چون آن را ابزاری برای جلب رضایت والدین میبیند، نه راهی برای رشد خودش. ارتباط مؤثر یعنی شنیدن با آرامش و بدون قضاوت، نه تکرار مداوم انتقاد و سرزنش.
اضطراب امتحان و فشار نمره
سالهای اخیر و تغییرات ناشی از آموزش آنلاین، استرس تحصیلی نوجوانان را دوچندان کرده است. بسیاری از آنها احساس میکنند هر اشتباه، شکست بزرگی است و همین اضطراب، انرژی و تمرکزشان را میگیرد. والدین باید بدانند توقع نمره کامل همیشه نتیجه نمیدهد. تعیین خط قرمز منطقی (مثلاً نمره زیر ۱۷ نباشد) بسیار بهتر از اصرار بر معدل ۲۰ است، زیرا اضطراب را کاهش و انگیزه را افزایش میدهد.
مقایسه با دیگران
هیچ چیز به اندازه مقایسه با همکلاسیها یا خواهر و برادر، اعتمادبهنفس نوجوان را نابود نمیکند. او احساس میکند هرگز به اندازه کافی خوب نیست و در نتیجه دست از تلاش برمیدارد. هر دانشآموز مسیر رشد مخصوص به خودش را دارد و باید با گذشته خودش مقایسه شود، نه دیگران.
نداشتن انگیزه درونی و نبود الگوی رفتاری
نوجوانانی که هدف مشخصی از درس خواندن ندارند، معمولاً درگیر بیمیلی میشوند. گاهی هم این مشکل به نبود الگو در خانه برمیگردد؛ وقتی پدر و مادر اهل مطالعه یا یادگیری نیستند، طبیعی است که فرزندشان هم علاقهای نشان ندهد. رفتار والدین بزرگترین مشوق یا بازدارنده برای یادگیری است.
در ادامه با روشهایی آشنا میشوید که به شما کمک میکند علاقه و انگیزه تحصیلی فرزندتان را دوباره زنده کنید و یادگیری را به تجربهای لذتبخش و هدفمند تبدیل نمایید.
به نقل از سایت greatergood.berkeley.edu درباره اثر صحبتهای والدین در کودکان:
It’s also really important that we parents pay close attention to our tone of voice, especially if what we are saying could potentially limit our kids’ freedom in some way—if we are making a request that could be interpreted as pressure. Research suggests that moms who talk to their teens in a “controlling tone of voice” don’t tend to get a positive response, and they are more likely to start an argument.
همچنین بسیار مهم است که ما والدین به لحن صدای خود توجه ویژهای داشته باشیم، بهویژه زمانی که حرفهایمان ممکن است آزادی فرزندمان را بهنوعی محدود کند — مثلاً وقتی درخواستی مطرح میکنیم که میتواند بهصورت فشار یا اجبار برداشت شود.
تحقیقات نشان میدهد مادرانی که با لحن کنترلگر و دستوری با نوجوانان خود صحبت میکنند، معمولاً پاسخ مثبتی دریافت نمیکنند و حتی بیشتر احتمال دارد گفتوگو به بحث و درگیری منجر شود.
راهکارهای عملی برای تشویق نوجوان به درس خواندن
برای علاقه مند کردن نوجوان به درس خواندن راه ها زیادی وجود دارد که برخی از آن ها به شرح زیر هستند:
تشویق نوجوان به درس خواندن نیازمند صبر، درک، و رویکردی هوشمندانه است. نوجوان در این سن بیش از هر چیز به استقلال، احترام و درک نیاز دارد؛ بنابراین هر گونه فشار مستقیم یا توقع بیش از اندازه میتواند نتیجه عکس بدهد. در ادامه، چند راهکار مؤثر و کاربردی برای علاقهمند کردن او به یادگیری آوردهایم:
۱. صبر کنید و از نتایج فوری نخواهید
هیچکس با اجبار به یادگیری علاقهمند نمیشود. اگر فرزندت
ان خسته است یا تمرکز ندارد، به او فرصت استراحت بدهید تا با ذهن آرامتری سراغ تکالیف برود. انجام تکلیف با دقت و علاقه، ارزشمندتر از انجام عجولانه و بیکیفیت است.
۲. نیازهای واقعی او را بشناسید
پیشرفت تحصیلی همیشه با هزینهکرد زیاد به دست نمیآید. پیش از ثبتنام در کلاس خصوصی یا خرید کتابهای کمکدرسی، بررسی کنید که مشکل اصلی چیست — بیعلاقگی، اضطراب، یا ضعف در روش مطالعه. اگر نوجوانتان تلاش میکند اما نتیجه نمیگیرد، پشتیبانی آموزشی مفید است؛ ولی اگر انگیزه ندارد، ابتدا باید ریشه این بیمیلی را از طریق گفتوگو پیدا کنید.
۳. بیشتر گوش دهید، کمتر نصیحت کنید
در این سن، نوجوان در حال کشف استعدادها و هویت شخصی خودش است. ممکن است علاقهمندیهایش به حوزههایی خارج از درس متمایل شود. با گوش دادن فعال و بدون قضاوت، به او نشان دهید که درک میشود. حمایت شما از علایق او، نه تنها رابطهتان را قویتر میکند، بلکه در نهایت باعث بازگشت تدریجی او به مسیر تحصیلی میشود.
۴. از فشار بیش از حد و توقع بالا بپرهیزید
وقتی توقع والدین همیشه فراتر از توان واقعی نوجوان باشد، او مدام احساس شکست میکند و انگیزهاش از بین میرود. به جای تمرکز بر نمرات پایین، به پیشرفتهای کوچک و تلاشهای واقعی او توجه کنید. تحسین درست، سوخت اصلی انگیزه درونی است.
۵. مقایسه نکنید، درک کنید
هر نوجوان مسیر رشدی منحصربهفرد دارد. مقایسه با دیگران،
احساس ناکافی بودن را در او تقویت میکند و باعث دوری از درس میشود. اگر در آیندهنگری یا تمرکز مشکل دارد، به جای سرزنش، سعی کنید آگاهیاش را از این مرحله بالا ببرید و در صورت نیاز، از مشاوره متخصصان استفاده کنید.
تشویق مؤثر یعنی ایجاد حس ارزشمندی و باور به توانایی. وقتی نوجوان احساس کند دیده میشود، اشتباهاتش پذیرفته میشود و برای رشدش حمایت دریافت میکند، درس خواندن برایش از یک اجبار به یک انتخاب آگاهانه تبدیل میشود.
می توانید با راه های تقویت حافظه برای درس خواندن، میزان راندمان خود را در حین مطالعه بالا ببرید.
راهکارهای روانشناختی برای افزایش انگیزه درونی
یادگیری و پیشرفت زمانی در نوجوان پایدار میشود که انگیزه از درون خودش بجوشد، نه از فشار یا پاداش بیرونی. والدین در این مسیر نقش راهنما دارند، نه ناظر سختگیر. در ادامه، چند راهکار مؤثر روانشناختی برای بیدار کردن انگیزه درونی فرزندان آورده شده است:
اجازه تصمیمگیری به فرزند
اگر همیشه به فرزندتان بگویید چه کند و چه نکند، ذهن او فرصت رشد مسئولیتپذیری پیدا نمیکند. اجازه دهید خودش تصمیم بگیرد—even اگر گاهی اشتباه کند. اشتباهات، بهترین معلماند. وقتی نوجوان بداند که نتیجه انتخابهایش بر عهده خودش است (مثلاً انجام ندادن تکلیف یعنی از دست دادن زمان بازی یا موبایل)، بهتدریج میآموزد که تصمیم درست بگیرد. این آزادی کنترلشده، احساس استقلال و انگیزه را در او تقویت میکند، چون یاد میگیرد موفقیت و شکست، در دستان خودش است.
پذیرش اشتباهات و یادگیری از آنها
هیچ دانشآموزی همیشه بینقص نیست. اگر فرزندتان در درسی نمره پایین گرفت، بهجای سرزنش، با او تحلیل کنید که چرا. کمکش کنید بفهمد هر اشتباه فرصتی برای یادگیری است، نه نشانه شکست. این نگرش باعث میشود از ترس شکست، فرار نکند بلکه برای بهبود تلاش کند. وقتی نوجوان حس کند اشتباه کردن مجاز است، جسارت تجربه و یادگیری پیدا میکند؛ و این همان چیزی است که انگیزه درونی را میسازد.
الهامبخش بودن والدین
بهترین راه برای ایجاد انگیزه، این است که خودتان الهامبخش باشید نه کنترلگر. نوجوانان رفتار ما را بسیار بیشتر از حرفهایمان تقلید میکنند. اگر ببینند شما هم اهل یادگیری، مطالعه یا پیگیری اهداف شخصی هستید، انگیزه درونی در آنها بیدار میشود. پرسش سادهای از خود بپرسید: آیا رفتار من الهامبخش است یا دستوری؟ هر بار که او را تحت فشار میگذارید، فقط مقاومتش را بیشتر میکنید. اما وقتی با اشتیاق و آرامش مسیر خود را میروید، او نیز ناخودآگاه از شما الگو میگیرد.
گفتوگو و درک علایق واقعی فرزند
بهجای بازخواست با جملههایی مثل «چرا درس نمیخوانی؟»، گفتوگوهای کاوشگرانهای داشته باشید: «چه درسی را بیشتر دوست داری؟»، «فکر میکنی چرا امروز تمرکزت بهتر بود؟». گوش دادن فعال و بدون قضاوت، یکی از قدرتمندترین ابزارها برای تقویت انگیزه درونی است. وقتی نوجوان احساس کند شنیده میشود و نظراتش ارزش دارد، خودش تمایل پیدا میکند برای رشد و موفقیت تلاش کند.
فاصلهگرفتن از کنترل و احساس گناه
نباید نبود انگیزه فرزند را بهعنوان ضعف خودتان ببینید. بسیاری از والدین از شدت نگرانی، بیش از حد درگیر میشوند و ناخواسته احساس فشار و مقاومت در نوجوان ایجاد میکنند. گاهی باید کمی فاصله بگیرید تا بهتر ببینید؛ همانطور که برای دیدن تصویر واضح در آینه، لازم است
از آن فاصله بگیریم. وقتی به اندازه کافی کنار بایستید، شخصیت و علایق واقعی فرزندتان را میبینید و بهتر میتوانید مسیر حمایتی مناسب او را انتخاب کنید.
ایجاد انگیزه درونی یعنی کمک به نوجوان برای شناخت خودش، نه اجبار به تلاش بیشتر. با اعتماد، آزادی در تصمیمگیری، پذیرش اشتباهات و رفتار الهامبخش، میتوان یادگیری را از «وظیفه» به «خواسته» تبدیل کرد.
وظایف والدین در قبال آموزش آنلاین و کلاس های مجازی فرزندان
دلایل بسیار زیادی در مورد بی توجهی و بی علاقگی نوجوانان به درس خواندن وجود دارد اما گاهی اوقات این بی توجهی مربوط به دوره زمانی ان هاست و بحران هایی که در این دوران پشت سر می گذارند بی تاثیر نیستند مانند:
بحران نوجوانی
- یکی از بحران های اصلی و مهم در این دوره بحران هویت است فرد در تلاش است تا به این سوال پاسخ دهد ( من کیستم ) و میخواهد استقلال پیدا کند یا شخصیت مستقلی را تجربه کند و خودش را فردی با ویژگی های منحصر به فرد معرفی میکند
- کنترل کردن های پیایی، امر ونهی های مداوم، توصیه ها و نصیحت های خانواده این پیام را به نوجوان شما منتقل می کند که بر سر راه استقلال او قرار گرفته اید و در حقیقت نمی توانید برای حل بحران هویتش به او کمک کنید.
- در واکنش به همین مسائل، کودکی که تا دیروز نیازمند تایید و توجه شما بود، امروز برای رسیدن به استقلال شخصی خود شروع به نافرمانی می کند و حرف هایتان را حتی در زمینه درس و آینده پذیرا نیست. باید بدانید که نوجوانان دراین دوره برای کسب تایید و توجه کمتر سراغ والدین می روند به جای آن در تلاش اند تا گروه های دوستی جدیدی تشکیل داده و با رعایت ارزش های مربوط به هر کدام از این گروه ها از طرف اعضای گروه پذیرفته شوند.
برخی ویژگی خاص مربوط به دوران نوجوانی
- نوجوانان در اینده نگری ناتوان هستند و این مورد یکی از ویژگی های این دوره است و شما فکر میکنید که تنها فرزند شما دچار این مشکل است و بسیار خشمگین میشوید که چرا به اینده خود اهمیتی نمی دهد و وقت خود را صرف کارهای دیگر میکند بجای اینکه درس بخواند اما این یکی از ویژگی های این دوره است و برای همه نوجوانان اتفاق می افتد و برخورد با این موضوع مهارت های تربیتی مخصوصص به خود را دارد
- نوجوان شما در این دوره کمتر به نقطه نظرهای دیگران اهمیت می دهد و بیشتر جهان را با نگاه خود می بیند. او دائما از خودش قهرمان سازی کرده و به همین دلیل فکر می کند مشکلاتی که شما از آن ها صحبت می کنید هرگز برای او اتفاق نخواهد افتاد! در نتیجه تشویق به درس خواندن او کار چندان راحتی نیست.
- همچنین نوجوانان نسبت به تصویر خود به دیگران، بسیار اهمیت می دهند. تحقیر و سرزنش از سوی معلمان و کادر آموزشی باعث می شود که نوجوان نتواند تصویر دلخواهش را به دیگران ارائه دهد و در نتیجه اعتماد به نفس او به شدت کاهش می یابد. به همین خاطر برای بازیابی اعتماد به نفس از دست رفته سعی می کند در محیط هایی قرار بگیرد که احتمال دریافت تایید و تحسین بیشتری دارد (مانند گروه دوستان) و از محیط هایی مانند مدرسه که به تصویر ایده آل ذهنی او آسیب می زند، دوری می کند.
پیشنهاد ما : بهترین شیوه آموزش دانش اموزان به صورت مجازی چیست
چگونه کودکان کوچکتر را به درس علاقهمند کنیم؟
کودکان راحت تر از نوجوانان به درس خواندن تشویق می شوند و والدین می توانند با انجام کارهایی ساده آنان را به درس خواندن علاقه مند کنند. این کارها عبارتند از:
1. ایجاد فضایی برای مطالعه
- بهتر است برای علاقه مند کردن کودک یک فضای مخصوص برای مطالعه کردن آماده کنید. فضایی که برای کودک جالب و لذت بخش باشد و از بودن در آن مکان خسته نشود. همچنین می توانید زمانی را اختصاص دهید تا تمام اعضای خانواده به مطالعه بپردازند. به این صورت کودک هم با دیدن این جو به مطالعه کردن علاقه مند می شود.
2. تشویق به درس خواندن | حق انتخاب
- کودکان هم مانند سایر افراد کنترل شدن بیش از حد را دوست ندارند و در این صورت دست به نافرمانی می زنند. به همین دلیل اجازه دهید که کودک حق انتخاب داشته باشد. مثلا به او بگویید که می توانی زمان درس خواندنت را مشخص کنی و یا در انجام تکالیفی همچون موضوع انشا و فعالیت های فوق برنامه حق انتخاب و آزادی داشته باشد.
3. برقراری رابطه صمیمانه
- با کودک خود رابطه صمیمانه ای داشته باشید تا کودک نگرانی ها و مشکلات خود را به راحتی با شما در میان بگذارد. اگر کودک در زمینه درس خواندن از والدین خود احساس ترس داشته باشد، علاقه اش به مطالعه از بین می رود.
4. شناسایی روش یادگیری
- روش یادگیری فرزندتان را بشناسید و از آن برای تشویق به درس خواندن او استفاده کنید. هیچ روش درست و غلطی در درس خواندن وجود ندارد اما تفاوت در این روش ها باعث می شود که کودکان به درس علاقه مند شده و یا برعکس نسبت به آن بی علاقه شوند. مثلا روش یادگیری یک کودک دیداری است و هرچه معلم و والدین با روش شنیداری تلاش می کنند، نتیجه ای نمی دهد. در این شرایط تنها لازم است روش درس خواندن را تغییر دهید تا عملکرد کودک نیز بهتر شود.
5. درس خواندن همراه با بازی
- تحقیقات نشان داده که کودکان در حین بازی کردن بیشتر از دوره های درسی آموزش می بینند و علاقه زیادی هم به بازی کردن نشان می دهند. در این شرایط احساس رقابت کودک برانگیخته شده و تلاش خود را چند برابر می کند.
6. تشویق به درس خواندن | استفاده از محرک های خارجی
- کودکان در سن پایین ماهیت درس خواندن و اهمیت آن را به خوبی درک نمی کنند پس لازم است که با یک محرک بیرونی او را به درس خواندن تشویق کنید. تشویق های لذت بخشی همچون تماشای تلویزیون و رفتن به پارک را به طور مداوم انجام دهید تا نتیجه بخش باشد. البته این مشوق ها نباید جنبه رشوه داشته باشند.
7. کمک گرفتن از متخصص
- برخی مواقع کودک با وجود تمام راهکارهای گفته شده نیز همچنان علاقه ای به درس خواندن نشان نمی دهد. در این شرایط ضروری است که از کمک یک روانشناس بهره مند شوید تا علل درس نخواندن کودک را ریشه یابی کند. ممکن است کودک مشکل جدی همچون اختلال یادگیری داشته باشد. با تشخیص و مداخله زودهنگام روانشناس می توانید این مساله را برطرف کنید.
کلام آخر
تشویق نوجوان به درس خواندن، بیش از آنکه به «روشهای کنترلی» نیاز داشته باشد، به درک، صبر و ارتباط مؤثر نیاز دارد. هیچ کودکی ذاتاً بیانگیزه نیست؛ بلکه گاهی فقط نیاز دارد کسی او را بفهمد، نه اینکه قضاوتش کند. وقتی والدین بتوانند میان حمایت و استقلال تعادل برقرار کنند، مسیر یادگیری برای فرزندشان معنا پیدا میکند.
به یاد داشته باشید، هدف از آموزش تنها کسب نمره بالا نیست، بلکه پرورش ذهنی کنجکاو، مسئول و خودباور است. نوجوانی که احساس کند توانایی تصمیمگیری دارد، اشتباهاتش پذیرفته میشود و والدینش به او اعتماد دارند، نهتنها در تحصیل بلکه در تمام مراحل زندگی موفقتر خواهد بود.
پس به جای تمرکز بر نمره و اجبار، بذر انگیزه را در دل او بکارید: با گفتوگو، تشویقهای هوشمندانه، الگوسازی و ایجاد حس ارزشمندی. آنگاه خواهید دید که درس خواندن برایش نه یک وظیفه، بلکه مسیری دلخواه برای رشد و تحقق رؤیاهایش میشود.
سوالات متداول
1. چرا نوجوانم با اینکه باهوش است، انگیزهای برای درس خواندن ندارد؟
بیمیلی به درس معمولاً به دلیل خستگی ذهنی، بحران هویت یا فشار زیاد از طرف خانواده است. نوجوانان نیاز دارند استقلالشان دیده شود و یاد بگیرند برای خودشان هدف تعیین کنند، نه صرفاً برای راضی کردن والدین.
2. چگونه نوجوان پسر را به درس خواندن تشویق کنیم بدون اینکه احساس اجبار کند؟
با گفتوگوی صمیمی، احترام به انتخابها و سپردن مسئولیتهای کوچک درسی. بهجای گفتن «باید درس بخونی»، بپرسید «دوست داری امروز از کجا شروع کنیم؟» تا احساس کنترل و تصمیمگیری داشته باشد.
3. اگر فرزندم نمره پایین گرفت، تنبیه کنم یا تشویق؟
تنبیه شدید باعث اضطراب و کاهش انگیزه میشود. بهتر است بهصورت موقتی محدودیتهایی بگذارید (مثلاً کاهش زمان بازی)، اما تمرکز اصلی را روی تحلیل اشتباه و راهحل بگذارید، نه مجازات.
4. نقش والدین در علاقهمند کردن نوجوان به درس چیست؟
والدین الگوی یادگیریاند. وقتی نوجوان میبیند شما اهل مطالعه و رشد هستید، خودش هم به یادگیری علاقهمند میشود. رفتار والدین بیش از گفتار آنها بر ذهن فرزند تأثیر دارد.
5. از کجا بفهمم مشکل فرزندم بیعلاقگی است یا اختلال یادگیری؟
اگر با وجود تمرین، تلاش و حمایت خانوادگی باز هم در دروس مشکل دارد، ممکن است پای اختلال یادگیری یا اضطراب تحصیلی در میان باشد. در این موارد بهتر است با مشاور یا روانشناس آموزشی مشورت کنید.
سلام خسته نباشید …پسرم پایه یازدهم ریاضی احساس میکنم از درس خوندن زده شده به اسرار من میخونه انگار کشش نداره بلاتکلیفه از پایه دهم چیزی یاد نگرفته نمیدونم چیکار کنم امکانش هست راهنماییم کنید ممنونم
سلام باتوجه به شرایطی که طی دوسال برای همه آحاد جامعه بخصوص برای دانش اموزان مشکلات زیادی رو به وجود اورده شرایط کرونا بوده و این مشکل بسیاری از مراجعه کنندگان هستش و بچه ها به دلیل انلاین بودن درس ها و حضوری نبودن تمایل به درس خوندن نداشتن شما باید تکنیک هایی رو در خونه استفاده کنید که فرزندتون به درس خوندن علاقه پیدا کنه عوامل زیادی وجود دارن که اتفاقا خود والدین مقصر اصلی داستان هستند مثلا خواسته های فرزندان رو بیش از اندازه براورده میکنند و بی انگیزگی رو افزایش میدن در فرزندشون و یا حمایت های نا به جا دارند و یا د رجمع های خانوادگی و یا دوستانه بحث هایی دارند مثل اینکه ما درس خوندیم چی شدیم و حرف هایی از این قبیل و یک عامل موثر دیگه این هستش که شما روی درس خوندن بچه هاتون نظارت ندارید و موقع امتحانات تازه متوجه میشید که بچه ها درس دارند در حالی که باید درس خوندن رو با انگیزه و نکات مثبت به یک وظیفه براشون تبدیل کنین وظیفه ای که ازش خسته نشن در رابطه با نوجوونتون بیشتر مطالعه کنید و حتما برای این بی انگیزه بودنش یا خودتون راهنماییشون کنین و یا حتما به مشاور مراجعه کنین تا خیلی دیر نشود
سلام ممنون از مطلب خوبتون ولی یه سوالی داشتم ازتون من دوتا دانش اموزدارم یکیش ابتداییه و یکی دوم متوسطه دخترم که ابتداییه درس خوندنش به موقع هستش اصلا تمام قوانینی که توی خونه گذاشتم رو رعایت میکنه ولی پسرم نه خودمم میدونم تو سن حساسیه و حتی تو این زمینه مطالعه میکنم اما واقعا تو بعضی از شرایط مثل همین درس خوندن از پسش برنمیام ؟؟ من چجوری پسر نوجوونمو به درس خوندن تشویق کنم ؟ بهش جایزه بدم همش تو درساش دخالت کنم یعنی چه چیزی انقد روش تاثیر گذاشته که توی یکسال اینهمه تغییرات براش به وجود اومده ممنون میشم کمکم کنید
سلام خیلی خوشحال شدم که شما در این زمینه آگاهی ومطالعه لازم رو دارین خدمتتون عرض کنم که شما در منزل با توجه به قوانینی که وضع میکنین مثلا ساعت خواب رو تنظیم میکنین و یا در مورد رفت و آمد با دوستان قوانینی را وضع میکیند در مورد درس خواندن هم باید همین کار رو انجام بدین مثلا تعیین نمره کنین و دیگه به پسرتون در زمینه درس خوندن کاری نداشته باشین مثلا بگین سرماه و یا دو یا سه ماه و یا نمرات میان ترم باید نمره ت به طور مثال البته 16 باشه پایین تر شد تنبیه بزارین براش هر تنبیهی که فکر میکنین جواب میده از نظر فیزیکی نه کاملا مخالفم اما از نظر تربیتی میشه و یا مقایسه نکنین خیلی از مادرا بچه هاشون رو با بچه های دیگه مقایسه میکنن میگن چون فلان دوستت زرنگه اینجوریه توهم باید اینطوری باشی و شرایط خانوادگیتونو در نظر بگیرین ایا شما در خونه مطالعه دارین خودتون چقدر تو مسائل علمی شرکت دارین تو بحث و گفت و گوهای خانوادگی تو مهمونیا راجع به چه چیزهایی صحبت میکنین نقش تربیتی تو خانواده مهم تر از مدرسه هستش
یکی از کارهایی که من واسه درس خوندن پسرم کردم این بود که باهم دیگه نشستیم درس هایی رو که روش مشکل داشت و توی یادگیریش ضعیف بود برنام ریزی کردیم مثلا اون نوشت که چجوری از درس خوندنش لذت میبره مثلا دوست داشت توی طبیعت درس بخونه ماهم این کار رو براش انجام دادیم میدونین واقعا من مادر و یا پدر باید در کنار بچم باشم از همون بچگی باید یادش بدم کتاب های دیگه بخونه یا اونایی رو که مشکل داره با ما درمیون بزاره روش من که جواب داد
به مطلب خوبی اشاره کردین دوست عزیز واقعا این کار شما خیلی تاثیرگذار هستش و والدین باید نیازهاو خواسته های فرزندشون رو در نظر بگیرن نه زیادی ازادی بدن و نه زیاید محدود کنن اینکه در درس ها لذت ببره یادگیری بهتری هم خواهد داشت
چرا اکثر بچه های الان درس نخون شدن؟؟ دیدم تو. فامیل همه قشر متوسط و ضضعیف و خیلی پولدار و همه بچه هاشون درس نخون البته
ولی واقعا چی باعث میشه نوجوونا به درس خوندن تشویق بشن تو مقاله تون بود مثلا گفتین که چرا میخوایم فرزندمون درس بخونه من با این موضوع درگیرم یعنی به خاطر خودمونه که میخوایم درس بخونن بیشتر توضیح بدین ممنون میشم
سلام دوست عزیز بیشتر والدین دوست دارند توانایی هایی که خودشان کسب نکرده اند را به اجبار به فرزندشان تحمیل کنند تا ان ها به جایی که ان ها نرسیده اند برسند منظور ما از این موضوع این بود دو حالت بیشتر نیست یا بچه ها درس هخون میشن یا نمیشن یعنی حد واسطی وجود نداره شما باید با توجه به شناختی که از توانایی فرزندتون دارید به جلو برید
سلام من با این موضوع هنوز کنار نیومدم که همه میگن بچه تو بزار خودش درس بخونه من از کلاس اول تا الان که پسرم اول راهنمایی شده باهاش کار کردم یعنی کلاس اول دوم خیلی کار کردم باهاش نمیشه که ولش کنیم هرکاری دلش خواست بکنه یجایی لازمه کمکش کنیم مخصوصا الانا که کرونا اومده همه درگیرن تو خونه هاشون اما اینا رو خوندم الان بیشتر میفهمم چجوری باید پسرمو به درس خوندن تشویق کنم مرسی
سلام دوست عزیز جاهایی لازمه که شما بعضی از کارها در زمینه تدریس رو برعهده خود پسر یا دخترتون بزارین مخصوصا الان که به سن نوجوانی نزدیک شده اند باید بیشتر حواستان به این موضوع باشد چون بچتون در هر کاری حتی درست کردن یک کاردستی به شما نیاز پیدا خواهد کرد اما روش تدریس شما این که فرزندتون رو تا الان کمک کردیداصلا چیز بدی نیست و بسیار تاثیر گذار است اما سعی کنید مطالبی رو که در مقاله هست با دقت بخونید ممنون از شما
والله تا گوشی هست بچه ها سرکلاس درس آنلاینی با دوستاشون دارن چت میکنن به نظر شما این انگیزه میشه برای درس خوندن چه جوری میشه بچه هارو به درس خوندن تشویق کرد میشه ولی با این شیوه کمتر میشه من فقط ازخدامه مدرسه ها باز بشه بچه ها برن مدرسه وگرنه اگه همین طوری پیش برن بچه ها چیزی یادنمیگیرن در واقع بی سوادن ولی واقعا
سلام کودکان امروزی بیسواد نیستند شاید در بسیاری زا موارد از بزرگسالان هم بیشتر بدونند چون با وجود شرایط امروزه جامعه با وجود اینترنت اما با همه این اطلاعاتی که حتی خود ما در دسترس داریم بازهم بی اطلاع و نااگاه هستیم پس نمیشه گفت وقتی همه از گوشی یا تبلت استفاده میکنند بچه شما جدای از این ها باشه باید قانون بزارین در خونه که چه ساعاتی استفاده کنه نظم داشتن رو بهش اموزش بدین برای درس خوندمش نمره تعیین کنید یعنی کاری به کارش نداشته باشید تا زمانی که مثلا میخواین براش کارنامه بگیرین بگین من نمره ای که ازت خواستم 18 بود اگه کمتر شده تنبیه در نظر بگیرید کتک نه فیزیکی خیر بلکه اونو مثلا از بازی کردن با پی اس فور محروم کنید یا هر چیز دیگه ای خیلی راه ها رو میشه در خانواده انچام داد
با شرایط موجود دچار مشکل شده ایم در صورتیکه قبل از وضع موجود پسرم که چهارده سال دارد بسیار درس خوان بود ولی حالا فقط بازی با گوشی ومستحضر هستید نگران هستیم که فشار هم حرمت ها از بین برود و متاسفانه مدارس هم از موقعیت استفاده و کامل سلب مسولیت نموده من پیشنهاد دادم حداقل در مدت هفته تعدادی بچه ها دعوت کنید کمترینش ورزش در مدرسه ، ولی می گویند ما اجازه نداریم چه باید کرد از نظر شما واقعا شرایط سنی مهم است دیگر مشکل است شاید اصلا امکان پذیر نیست اگر هم محدود کنیم با سن بلوغ و شبکه های مجازی و غیر اخلاقی مواجه خواهیم شد راهکار چیست ؟
ا عتیاد برخی نوجوانان و جوانان به شبکههای اجتماعی به حدی زیاد شده که حتی در کلاس درس و زمان تدریس معلم و استاد در شبکههای اجتماعی به سر میبرند.اینترنت ابزار قدرتمندی که هم میتواند باعث فساد بشه و هم ابزار آموزش و تعلیم و رشد علمی، فرهنگی و اجتماعیِ نوجوانان و جوانان را فراهم کنه. پس دید مثبت و منفی نسبت به اینترنت وجود داره و این امر طبیعیه چون حتی بزرگسالان هم در شبکه های اجتماعی به سر میبرند شما نباید مسولیت تربیت پسرتون رو برعهده مدارس بزارین و از این امر مهم غافل بشین چون مهد اول تربیت بچه ها در خانواده هستش فرزند شما نیاز به توجه داره نیاز به گذاشتن یک حد و مرزهایی داره در خانواده د و بسیاری زا چیزها رو از خود پدر و مادرش یاد میگره درواقع شما الگوی پسرتون هستین والدین باید اطلاعات جدید را بیاموزند و با مشاوره در خصوص تأثیرات نرم افزارهای ارتباطی و بازی های رایانه ای سطح آگاهی خود را بالا ببرند اینگونه میتونین در این زمینه اگاهی داشته و به بچه تون کمک کنید که جذب درس بشه با انگیزه و امید دادن بهش
بچه های شما چطوری هستن؟چطور به درس خوندن ترغیبشون میکنید؟هر کس میخواد بگه ولش کن بزار چیزی که میخواد رو بره اون دوست داره ارایشگری بره یا بازیگری و زیاد علاقه نشون نمیده به درس اخه واقعا بهم توضیح بدین چه جوری من ترغیبش کنم به درس خوندن چجوری نوجوونمو به درس خوندن تشویقش کنم
اگر فرزند شما علاقه ای به درس نشان نمیده باید با او ارتباط موثری برقرار کرده و علت بیعلاقگیاش را جویا بشین فرزند شما در این دوره به والدینی نیاز داره که انتخابهای او را ببینه برای وجود مستقلش و همه استعدادهای درسی و غیر درسیش اهمیت قائل باشه بیشتر نقاط قوتش رو ببینین نه نقاط ضعفش رو اگه فرزندتون توی اینده نگری دچار مشکل شده لطفا با بقیه دوستانش مقایسه ش نکنید رابطه صمیمی باهاش داشته باشید و بیشتر گوش شنوا باشید تا والدینی که همیشه نصیحت و سرزنش میکنند و اگه علاقه به ارایشگری یا بازیگری داره کلاس های فئوق بفرستین تا استعدادشو کشف کنه شاید بعد از مدتی به کلی زده بشه و شاید هم فرد موفقی تو این زمینه باشه
الان ۲۷ سال دارم از اول ابتدایی تا دیپلم را بسختی گذراندم همیشه پدرم به من سرکوفت میزد که تو ناتوانی و وضعیت تحصیلی دیگران را به رخم میکشید به اصرار پدرم به دانشگاه رفتم اما شکست خوردم اما هرگز به این خاطر نبود متوجه آینده نبودم من از اینکه دکتر یا مهندس شوم بدم نمی آید اما همیشه از احساس خستگی مزمن در بدن و استرس و نداشتن تمرکز رنج میبرم به روانپزشکان و روانشناسان زیادی مراجعه کردم اما هیچ کدام برای من کاری انجام ندادند هیچ ویتامین یا ماده معدنی در بدنم کم نیست مانده ام چه کنم خواهش میکنم کمکم کنید کن مقاله مفیدتون رو خوندم واقعا هم متوجه شدم که تو دوران نوجوانی بحران هایی که داشتم بخاطر رفتار بدی که پدرم باهام داشت کلا نه تشویق شدم برای درس خوندن و نه جذب درس شدم ولی اینارو به داداش نوجونم حتما یاد میدم که چجوری به درس خوندن تشویق بشه ممنون
سلام با ارزوی موفقیت برای شما دوست عزیز شما دچار بیماری روحی روانی شده اید به همین علت هم احساس خستگی میکنید چون هنوز مشکلاتی که در دوره نوجوانی از طرف پدر یا خانواده تان داشته اید در این سن و سال هم با شما هستند پس علت و معلول قضیه را پیدا کرده و با روانشناس درمیان ببگذارید حتما شما افت تحصیلی داشتید یا انگیزه لازم رو از طرف خونواده نداشتید به همین علت بوده که موفق نشده اید البته برای هیچ یزی دیر نیست و میتوانید از الان شروع کنید چه در حوزه کاری و چه درسی دلیل بی انگیزه بودن خودتان را پیدا و آن را بهشکل ریشهای رفع کنید. کارها را بهتأخیر نیندازید، نخستین گام را برای ایجاد تغییری کوچک بردارید. این تغییر کوچک را به عادت تبدیل کنید تا همیشه باانگیزه بمانید و برای درمان استرس رفتاردرمانی و یا ذهن اگاهی و یا دارو درمانی شاید جواب دهد اگر با روش های اسان درمان نمیشوید ممنون از شما
جالبه برام از وقتی اومدم سایتتون 1 ساعت گذشته و متوجه نشدم خیلی خوب بود اولا که پسر بزرگ کردن واسه مادرای مثل من سخته چه برسه نوجوونم باشن تو زمینه درسی هم مشکل داشته باشن من که تشویق کردن نوجوون رو یاد نگرفتم چون اصلا این مهارت رو به ما یاد ندادن
سلام شما میتونین به راحتی با مطالعه کتاب های انگیزشی و کتاب هایی در مورد کودک و نوجوان این مشکلات رو حل کنید یا با رفتن به مشاوره چه خانواده چه تحصیلی
ببینین، این راها کارساز نیست، بچه خودش باید انگیزه داشته باشه که بخونه، الان خود من درسته توی دبستان درست و حسابی نخوندم ولی وقتی وارد متوسطه یک شدم طوری خوندم که تا حالا هیچ وقت اونطوری نبودم و این ادامه خواهد داشت، چرا؟ چون انگیزه دارم براش و یه هدف دارم، پس اگه هدف داشته باشه یه بچه، اونوقته که میتونه درس بخونه
اگه پدر یا مادری کودکش رو برای درس خوندن کتک زده باشه باید چجوری این مشکل رو حل کنه ؟
حتما باید خودتون رو درمان کنید و راهکارهارو یاد بگیرین چون با کتک زدن و خشونت از این نوع فرزند شما ردس خون نخواهد شد باید راه حل هایی پیدا کنید به درس جذب بشه با اموزش صحیح دادن و در تربیتتون تجدید نظر کنید مادر عزیز
سلام برادر من 17 سالشه و اصلا درس نمیخونه من خواهر بزرگترس هستم و انقد تاکید میکنم رو درس خوندنش باعث میشه بعضی مواقع منو بزنه من خودم فوق لیسانس خوندم و بهم میه تو مگه چیکاره شدی انقد پس انداز کرده کلی طلا و پول به مادرم داده براش نگه دراه یعنی فقط میگه میخوام پولدار شم موفق شم نمیخوام درس رو ادامه بدم هنوز دیپلمش رو هم نگرفته ما چیکار کنیم به درس خوندنتشویق بشه ؟
سلام وقتی برادر شما محیط و ادمای اطراف رو میبنن که با درس و کتاب شاید به جایی نرسیدن و بیشتر ادم های موفق که در کل جهان هستن بدون مطالعه صرفا درسی به جایی نرسیده اند بزارین روی زحمت و توان خودش یاد بگیره بعدها احتمالا به درس خوندن گرایش پیدا میکنه یا به مطالعه ازاد چون اگه شما به عنوان خواهرش که تدریس کردین و اگه شاغل نباشین و پسانداز زیادی نداشته باشید یا به نوبه خودتون موفق نشده باشین در ذهن او تاثیرات بدی خواهد گذاشت پس برادر شما در مسیر موفقیت قرار گرفته لطفا جلوشو نگیرین و مانعی برای او نباشین
سلام پسرم سال آخر تجربی هست به اجبار پدرش این رشته رفته وبه زور درس میخونه به رشته موسیقی وآهنگ سازی علاقه داشت ولی پدرش هیچ حمایتی تو زمینه نکرد واجازه نداد بدنبال علاقش برهبر
سلام بهتر هستش با پدر ایشون صحبت کنین که کلاس های فوق برای موسیقی حتما پسرتون رو بفرستن چون اگه پسر شما هم در رشته تجربی بهترین رشته رو در دانشگاه قبول بشن علاقه ای به این رشته و درس ها نخواهند داشت به شما توصیه میکنیم به مشاور تحصیلی مراجعه کنید
با سلام
من برادری دارم که امسال قراره کنکور بده ۱۷ سالشه تا ۳ سال پیش فوق العاده درس خون و مودب بود ولی در این ۳ سال تمایلش به درس به کل از بین رفته مدام سرش تو گوشیه و به محض اینکه من یا پدر و مادرم بهش میگیم که باید برای آیندش تلاش کنه و درس بخونه شدیدا پرخاش میکنه و میگه درس بخونم که چی بشه هیچ هدفی نداره و همش با دوستاش مشغوله لطفا راهنمایی کنین که چطور باهاش برخورد کنیم؟
سلام برادر شما در دوره سختی به سر میبره دوره نوجوانی و علت بسیاری از پرخاش هاش هم دست خودش نیست یا از خونواده و یا محیط بیرون یاد گرفته و الان احساس استقلال میکنه و ابن علائم رو نشون میده یعنی نیاز به توجه زیاد داره از طرف خونوادش و یا مشکلات رو باید ریشه یابی کنید و بهتره اگه به صحبت های شما گوش نمیده به مشاوره تحصیلی مراجعه کنید تا براحتی بتونه مشکلش رو حل کنه به رفتاراش دقت کنید اگه زیاد از حد پرخاش میکنه و یا با دوستان ناباب میگرده و یا شاید به چیزهایی رو اورده که شما اطلاعی ندارید بهتره مشکل رو از ریشه پیدا کنید و نیاز بود به روانشناس مراجعه کنید
خیلی مفید بود من خودم وقتی درس میخونم با روش معلم بودن درسم رو شروع میکنم با این روش حداقل میتونم کمی از درس لذت ببرم
من درس های خود را یاد نمی گیرم آهسته میخونم نمیشه
بلند میخونم انرژی مصرف میشه خسته میشم
زود درس یادم میرود تمرکز ازبین میرود هیچ خسته شدم اینگار فکر میکنم من برای درس خوندم نیستم
ایا این مشکل پایان داره نه توی کلاس نه کتابخانه نه خونه نه هیچ جای چطور کنم من
برنامه ریزی داشته باشید برنامه ریزی خودتان را مطابق با عادتها و زندگی خودتان در نظر بگیرید در برنامه درسی خودتان استراحت و تفریح را هم در نظر بگیرید در برنامه درسی خودتان مرور، حل تمرین و مسئله، مطالعه و را در نظر بگیرید اگر این مشکل رو در خودتون حل نکنید تا اخر عمر با شما همراه خواهد بود
سلام. پسرم اصلا به درس اهمیت نمیده حتی با بداخلاقی و داد زدن، کتک زدن و خشم نتونستم او را درست کنم. او بی نظمه و گوش نمیگیره. همه راه رو رفتم. چکار کنم؟ لطفا راهنمایی کنید. ممنونم
این امر باعث می شود که فرزندان رفته رفته علاقه خود را نسبت به مطالعه از دست بدهند و به علاوه در حین مطالعه هم از تمرکز کافی برخوردار نباشند . نباید فرزندتان را به علت خطاهایی که مرتکب شده در زمان مطالعه تنبیه کنید این امر باعث شرطی شدن منجر میشود و باعث بیزاری او از مدرسه میشود . اینکه تا ترس وجود دارد ، بچه ها نقش مطالعه کردن را بازی می کنند و با از بین رفتن منبع ترس مثلا ( بیرون رفتن پدر از خانه ) مطالعه یا نمایش حالت مطالعه نیز تعطیل می شود . پس با کتک زدن نمیتونید فرزندتون رو به درس علاقه مند کنید باید علت بی علاقگی به درس رو ریشه یابی کنید ممکنه حتی فرزند شما دچار استرس و افسردگی شده باشد و یا اصلا مشکل خانوادگی داشته باشید و یا بخاطر حم زیاد دروس و یا مشکلاتی که در مدرسه دارد دچار این مشکل شده باشد
سلام . من واقعا نگران پسرم هستم الان کلاس دهم است پارسال با تلاش زیاد تیزهوشان قبول شد ولی امسال درس نمیخواند و همش با موبایلش مشغول است مدام سرش تو گوشی است و همه جر و بحث ما سر استفاده از تلفن همراه است و هیچ قانونی را برای استفاده از تلفن قبول نمیکند لطفا راهنمایی کنید ممنون
سلام فرزند شما در دوران نوجوانی هستش و بسیار یاز رفتارها طبیعی هست که افت تحصیلی پیدا میکنند فرزندتون رو به مشاور و روانشناس ببرید تا ریشه یابی کنید و حتما به مشاوره تحصیلی هم مراجعه کنید
من یه دختر ۱۰ ساله دارم.اصلاً درس خون نیست از وقتی مدرسه مجازی شده هیچ انگیزه ای نداره برای درس خوندن.
من چیکار کنم که یه ذره بشینه پای درس و مشق؟
به دلیل مجازی شدن درس ها بچه ها اینطوری رفتار میکنند و بیشتر افت تحصیلی پیدا میکنند شما باید مشکل اصلی رو چیدا کنید که چرا دخترتون از درس فرارری شده ایا در مدرسه اتفاقی براش افتاده قبلا یا اعتماد به نفس لازم رو در شرکت رد کلاس های مجازی نداره و یا در خانواده دجار مشکلی شده ریشه یابی کنید
سلام من سه تا بچه دارم دوتاش کوچیکن یعنی یکی 5 سالشه و یکی دیگه 10 سالشه ولی یه دختر نوجوون هم دارم که الان دراه میره 16 سال من اصلا وقت نمیکنم بهش برسم چون درگیر درس یکی از بچه هام درگیر بچه کوچیکممم تازگی متوجه شدم که دخترم نمره هاش خیلی افت کرده واسه خودش تنهایی میره بیرون اصلا توجه نمیکنه یچیزی بهش میگم خیلی خیلی خجالتی بود ولی میبنم با دوستاش یجور دیگه حرف میزنه پشت تلفن حتی میبنم با پسرا هم دوست شده یعنی کاملا از کنترلم خارج شده هم افت تحصیلی کرده هم به حرف من و پدرش اهمیت نمیده نمیدونم باید چیکار کنم کلا گیج شدم کمک کنید لطفا
سلام دختر شما میخواد جلب توجه کنه و به همین دلیل که شما اهمیت خاصی قائل نشدین دوست داره که بهش توجه بشه اگر در خانواده این توجه رو جلب نکرده در محیط بیرون توسط جنس مخالف یا همسالان این رو میخواد و ممکنه در این راه اسیب های زیادی ببینه پس باید توجه ویژه ای بهش داتشه باشین قوانین در خونه وضع کنین و ساعت رفت و امد مشخص کنید باهاش ارتباط نزدیکی بگیرین و پیگیر درسش باشین که فکر نکنه براتون مهم نیست و بهتره آگاهیتون رو بالا ببرین و در زمینه نوجوان و نوع رفتار باهاشون مطالعه زیادی داشته باشید
واقعا توی این شرایط بد که مدارس هم تطیل شده درس خوندن بچه ها یه معضل بزرگ شده چون با فضای اینترنت آشنا نیستن درس رو جدی نمیگیرن و همش باید ما والدین پیگیر باشیم تا بخوان درس بخونن
مطلبتون خیلی مفید بود ممنونم ازتون
ممنون از شما به خاطر نظرتون
بله درسته ولی با همین شرایط هم میتونیم فرزندانی مشتاق به یادگیری داشته باشیم
پسرم کلاش دومه به درس علاقه ای نداره اصلا من همش باید پیگیر تکالیفش باشم و مجبورش کنم که درس هاشو بخونه و تکالیفشو انجام بده چیکار کنم که به درس خوندن علاقه داشته باشه
سلام به شما والدین عزیز
در مقاله قید شده سعی کرده ایم کلیه راه های کاربردی برای ایجاد علاقه فرزندان به درس خواندن را مطرح کنیم لطفا مطلب فوق را مطالعه کنید قطعا پاسختان را دریافت خواهید کرد
من ی پسر 8 ساله دارم که خیلی بازیگوشه و از درس فرار میکنه امیدوارم همه این راه حل ها جواب بده مرسی از مطلب خوبتون
سلام
قطعا با صبوری و به کار بردن راه حل های قید شده میتونین این اشتیاق رو در فرزندتون ایجاد کنید.